บทที่ 65 การตัดสินใจของเขา

เขาเร่งความเร็วไปตลอดทาง แม้แต่อูโน่เองก็รู้สึกเหมือนว่าเจ้านายของเขากำลังทำความเร็วอย่างบ้าคลั่ง รถถูกแบ่งเป็นสองแถว และกำลังมุ่งหน้าไปที่ อีสต์ เอ็มเพอร์เรอร์ “นายท่านครับ…” อูโน่เรียกเขา แต่เจ้านายของเขาก็เพียงแค่กวาดตามองเขาชั่วพริบตา แล้วก้าวเข้าไปในล็อบบี้ของ อีสต์ เอ็มเพอร์เรอร์ เขาไม่ได้หยุดตลอดทางในขณะที่เขาเดินตรงไปที่ลิฟต์ อูโน่รีบเดินตามไป สีหน้าของ ฌอน สจ๊วต ดูเฉยเมย ขาเรียวยาวของเขาก้าวไปอย่างรวดเร็วมาก ในขณะที่เขาพุ่งตรงไปข้างหน้าเหมือนลูกธนูที่ออกจากคันธนู สำนักงานของอโลร่าอยู่ข้างหน้าเขา ประตูสำนักงานอยู่ตรงหน้าเขา เขาวิ่งตรงไปที่แระตูนั้นอย่างเร่งรีบ และเดินเข้าไปในสำนักงานโดยที่ไม่เคาะประตู อโลร่า เงยหน้าขึ้น และเห็น ฌอน สจ๊วต เดินไปที่โซฟาด้วยท่าทางที่กำลังโกรธอยู่ "คุณชายสจ๊วต เจนยังไม่ตื่นค่ะ” เมื่อเห็นว่าท่าทีของ ฌอน สจ๊วต กำลังโกรธอยู่ อโลร่าจึงรีบร้องเตือนเขา กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเธอพยายามจะพูดว่า ‘คุณชายสจ๊วตถ้าคุณต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง ให้รอจนกว่าเจน ดันน์ จะตื่น ตอนนี้เธอเป็นคนไข้และกำลังป่วยหนัก' ฌอน สจ๊วต ไม่ได้มอง อโลร่า เลยแม้แต่น้อย อูโน่เดินตาม