บทที่ 211 นายท่านเรามีแขก

รถจี๊ปเดินทางไปตามท้องถนนบนภูเขา ไม่จำเป็นต้องเปิดเครื่องปรับอากาศในรถ หลังจากเปิดหน้าต่างแล้วสายลมก็พัดพาอากาศบริสุทธิ์เข้ามาภายในตัวรถ "นี่ไง?" รถค่อย ๆ มาหยุด บนเบาะหลังของรถมีชายคนหนึ่งสวมชุดลำลอง คิ้วที่ดูดีของเขาขมวดลงเล็กน้อย เขาสำรวจสภาพแวดล้อมรอบ ๆ และพึมพำในใจว่า "ที่นี่ไม่ไกลไปหน่อยหรอ?" เอ๋อไห่ใหญ่โตมีโฮมสเตย์จำนวนนับไม่ถ้วนที่สร้างขึ้นริมทะเลสาบ อย่างไรก็ตามคนส่วนใหญ่ชอบที่จะอยู่ในเขตเมืองเก่าริมเอ๋อไห่ แม้ว่าพวกเขาจะค่อนข้างไม่เต็มใจเพราะเมืองเก่านั้นแออัดมาก ๆ ตรงกันข้ามสถานที่แห่งนี้อยู่ห่างไกลเล็กน้อยจากเมือง เป็นเพราะเหตุนี้ โฮมสเตย์ที่นี่จึงไม่ได้เป็นเชิงพาณิชย์และอากาศบริสุทธิ์กว่าในเมืองมาก “ผมแน่ใจว่าถูกต้องครับนายท่าน นี่คือสถานที่ในโพสต์นั้น” ผู้ช่วยที่มีผมเกรียนมากับชายในชุดลำลอง “นี่คือโฮมสเตย์ เมมโมรีโฮมสเตย์ โฮมสเตย์แห่งความทรงจำอย่างนั้นหรือ” “ขับรถเข้าไปที่นั่น” "ครับ นายท่าน" เครื่องยนต์ของรถได้รับขับเคลื่อนอีกครั้ง เพื่อขับไปยังโฮมสเตย์ที่ชื่อ เมมโมรีโฮมสเตย์ ในโฮมสเตย์ โจโจ้ได้เห็นรถที่ใกล้เข้ามาสักพักแล้ว เธอก็ตื่นเต้นร่าเริงพลางเอ่ยขึ้นด้วย