บทที่ 880 ฉันเคยชินกับการรังแกคนอ่อนแอ

เชอรีชหันกลับมา และมองไปที่นาตาลีที่เดินเข้ามาหาเธอจากทางด้านหลัง "เธอต้องการอะไร?" นาตาลียืนต่อหน้าเธอ และถาม “ทำไมเมื่อกี้นี้เธอถึงเมินฉัน?” เชอรีชหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า "ทำไมฉันต้องไปคุยกับคนที่เคยทำร้ายฉันด้วยล่ะ?" สีหน้าของนาตาลีซีด ขณะที่เธอพูดว่า "ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนั้นในตอนนั้น เธอทุบโทรศัพท์ของฉัน ฉันเลย..." เชอรีชไม่มีอารมณ์จะฟังข้อแก้ตัวของเธอ เนื่องจากเธอคิดว่าข้อแก้ตัวนั้นมันน่ารำคาญ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงรีบพูดตัดบทนาตาลีทันที “ถ้าเธอไม่ทำสารเลว เธอคิดว่าฉันจะทุบโทรศัพท์ของเธอไหมล่ะ?” เชอรีชเติบโตขึ้นมาจาครอบครัวที่มีการศึกษาและสุภาพมาก และแทบไม่เคยใช้คำด่าใคร แต่ใช้คำว่าสารเลว เพื่ออธิบายกับนาตาลี นาตาลีรู้สึกโกรธหลังจากถูกเรียกว่าสารเลว ดูเหมือนว่าเธอจะเปลี่ยนบุคลิกภาพอย่างสมบูรณ์แบบ เมื่อความรู้สึกผิดของเธอถูกแทนที่ด้วยความหน้าด้านด้วยความมั่นใจในทันที “เธอเรียกใครว่า สารเลว เชอรีช?” "เธอ" “อย่าคิดแม้แต่ว่าเธอจะสามารถดูถูกใคร ๆ ก็ได้เพียงเพราะครอบครัวของเธอรวย” เชอรีชตอบอย่างใจเย็น "มันไม่ใช่การดูถูก ฉันแค่พูดความจริง" นาตาลีรู้สึกตัวสั่นเพราะคว