บทที่ 855 โชคชะตานำพาให้พบกัน

บอยล์เริ่มใช้ชีวิตโดยเปล่าประโยชน์ ขวดเหล้าหลายขวดเกลื่อนกลาดบนพื้น ในคอนโดกรีนทาวน์ เขาไม่รับสายของเลล่า และไม่ตอบรับเมื่อมีคนมาเคาะประตู บอยล์ดื่มจนเมา เขานั่งลงบนพื้นและพิงโซฟา เจ้าโบนี่เข้ามาหาเขา มันปีนขึ้นมาและเขย่าแขนเขาด้วยอุ้งเท้าทั้งสองข้าง บอยล์ตื่นขึ้นมามองเจ้าโบนี่ ก่อนจะยิ้มแล้วลูบศีรษะมัน "อย่าเล่นสิ โบนี่" "เมี้ยว" เจ้าโบนี่ลากโทรศัพท์มาให้เขา โทรศัพท์ของเขายังคงดัง เขาเหลือบมองโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว และเห็นว่าเลล่าโทรหาเขา เขากดรับสาย เลล่าบอกเขา "เปิดประตูนะบอยล์ ฉันอยู่หน้าห้องนาย" เนื่องจากว่าเขาดื่มเหล้าเข้าไปเยอะ เขาเดินเซไปเปิดประตูด้วยความมึน ประตูเปิดออก เลล่าได้กลิ่นเหล้า "บอยล์ ลอว์สัน นายไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ แค่เพราะเลิกกับเชอรีชหรือไง?" ช่วงนี้บอยล์ไม่ได้เข้าไปพบศาสตราจารย์ เลล่าถามฮันท์ลีย์เรื่องเขา เธอจึงรู้ว่าบอยล์ก็ไม่ได้เข้ามาที่สำนักงานกฎหมายและไม่รับคดีของลูกค้า ตอนนี้เขากลายเป็นขี้เหล้าไร้ประโยชน์ ดูเหมือนว่าบอยล์จะไม่รู้สึกสะทกสะท้าน ตอนที่เลล่าถามเขาด้วยความโมโห เขาหันหลังกลับเข้าไปในห้อง "เธอมาทำอะไรที่นี่?" เลล่ากัดฟัน เธอมองบอย