บทที่ 825 รักเธอเหมือนเธอเป็นเด็ก

บอยล์หยิบผ้าขนหนูที่แห้งมาเช็ดผมให้เธอ เหมือนลูกสุนัข หลังจากที่สระผมเสร็จแล้ว เขอรีชมองเขา "ทำนุ่มนวลกว่านี้ได้ไหม?" บอยล์ถูผมเธอเล่น และทั้งคู่ก็หัวเราะ แม้ว่าพวกเขาจะกำลังเล่นกัน แต่บอยล์ก็ไม่ลืมว่าขาเธอเจ็บ บรรยากาศเปลี่ยนไปเมื่อเธอทับเขา บรรยากาศในห้องเปลี่ยนไปเมื่อเธอทำแบบนั้น เธอรู้สึกว่ามีแรงกระตุ้นระหว่างพวกเขา บอยล์จับด้านหลังคอเธอและดึงเข้ามาใกล้ เขาพลิกตัวขึ้นมาทับเธอ เธอรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นที่รดหน้าเธอ น้ำเสียงของเขาไพเราะ ทั้งนุ่มนวลและน่าดึงดูดเหมือนเชลโล เขากระซิบที่หูเธอ "ที่รัก ผมทำได้ไหม?" เขากำลังถามเธอ แต่เหมือนว่าเธอไม่ต้องตอบ เชอรีชจะเก่งเรื่องปฏิเสธตั้งแต่ยังเด็ก เธอจึงปฏิเสธไทเลอร์ได้ทันทีโดยไม่ต้องลังเลเลย แต่ในตอนนี้ เธอไม่รู้ว่าจะปฏิเสธบอยล์ได้ยังไง เธอรักเขาจนยอมได้ทุกอย่าง "ถ้าให้ทำได้ ผมจะต่อเลยนะ" เขาจะหยุดถ้าเธอไม่พร้อม เชอรีชไม่ใช่เด็กสามขวบ เธอรู้ว่าเขาหมายความว่ายังไง เธอหน้าแดงและกัดริมฝีปาก ในที่สุดเธอก็พยักหน้า เธอเต็มใจที่จะทำแบบนั้น หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็เลื่อนริมฝีปากไปทั่วร่างของเธอ ไม่ให้โอกาสเธอปฏิเสธหรือผลักเขา เธอเป็นของเขา