บทที่ 53 แกกล้าดียังไงมาแตะต้องผู้หญิงของฉัน?

เวอเรียน ที่ถูก เจนเซ่น กอดอย่างรุนแรงก็สะดุ้งเล็กน้อย เธอหัวเราะเยาะเย้ย ผู้ชายคนนั้นต่ำทรามมากจริง ๆ ที่แท้ เจนเซ่น ก็ทรยศหล่อน ถ้าเขาจะอยู่เคียงข้างควินซี่ แม้ว่าเขาจะทรยศเธอ และทำให้ดูเหมือนว่าเขารักควินซี่มาก เธอก็จะไม่รู้สึกรังเกียจ แต่ตอนนี้ท่าทางที่โลเลของเขาทำให้เธอไม่พอใจเขามากยิ่งขึ้น! เธอดิ้นต่อสู้อย่างสุดแรง เจนเซ่น ก็กอดเธอแน่นขึ้น “เวอเรียน ผมเพิ่งรู้หัวใจตัวเองในวันนี้เองว่าคนที่ผมรักคือคุณ! เลิกเป็นแฟนของ ฮีลตัน ฟัดด์เถอะ! หลังจากที่เราเลิกกันในตอนนั้นผมก็คิดถึงคุณมาโดยตลอด ผมขอโทษนะ เวอเรียน… ผมต้องตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดแน่นอนตอนที่ผมทรยศคุณ คุณยังรักผมอยู่ใช่ไหม?” “เจนเซ่น! นี่คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ! ฉันเลิกรักคุณไปนานแล้ว! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย!” เจนเซ่น ผลักเธอติดกำแพงและเริ่มสัมผัสเธออย่างกักขฬะ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีสติ และสูญเสียการควบคุม เขาพูดอย่างอิจฉาว่า “ฮีลตัน ฟัดด์ นอนกับคุณแล้วใช่ไหม? ตอนที่เราคบกัน คุณไม่ยอมให้ผมสัมผัสคุณเลย แม้แต่ตอนที่ผมอยากจะนอนคุณก็ตาม! ฮีลตัน จะเก็บคฤหาสน์ทั้งหลังไว้ให้คุณได้อย่างไรถ้าไม่นอนด้วยกันแล้ว!” ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน เธอ