บทที่ 758 เคียงข้างกันและกัน

หัวใจของเด็กนั้นอ่อนไหว วิกกี้ตัวน้อยรู้ว่าเธอไม่เป็นที่ต้องการบนโลกใบนี้ หากไม่มีบิดาผู้ให้กำเนิดแล้ว มารดาผู้ให้กำเนิดของเธอก็ไม่สามารถดูแลเธอได้ เธอเป็นดั่งขอนไม้ที่ลอยล่องลอยวกวนจนหาทางไปไม่เจอ แล้วในที่สุดก็มีใครบางคนเต็มใจรับเธอเข้ามาดูแล ใครคนนั้นยังเต็มใจซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ที่สวยงาม และสอนให้เธอหัดอ่านเขียน แน่นอนว่าเธอต้องการที่จะรักษาโอกาสนี้เอาไว้ และจะไม่ยอมปล่อยให้มันหลุดมือไป ท้ายที่สุดแล้ว สำหรับวิกกี้ตัวน้อยนั้น ไม่ว่าเธอจะฉลาดหลักแหลมแค่ไหนแต่เธอก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ วิธีเดียวที่จะทำให้เธอรู้สึกสบายใจ แทนที่จะเป็นคนที่ทำทุกอย่างเพื่อเงิน หรือเป็นคนที่ไม่ทำตัวให้เกิดประโยชน์ใด ๆ เธอกลับต้องการทำให้ตัวเองรู้สึกว่าเธอไม่ใช่คนที่ไร้ประโยชน์ แน่นอนว่าผู้อำนวยการชรารู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เขารู้สึกลำบากใจและไม่รู้ว่าควรจะทำเช่นไร แม้ว่าเขาจะไม่เห็นด้วยกับวิธีการของวิกกี้ แต่เขารู้ว่ามันเป็นทางเดียวที่จะทำให้เธอรู้สึกสบายใจ ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้เธอทำทุกอย่างที่เธอต้องการ จากนั้นเธอก็อาศัยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งเธออายุได้ 18 ปี และนั่นก็ทำให้เก