บทที่ 536 ไม่เคยจากประเทศมาก่อน

จอห์นใช้นิ้วนวดหัวคิ้วเข้าด้วยกัน พร้อมกับความรู้สึกรำคาญ ท้ายที่สุดเขาก็ตัดสินใจยอมผ่อนปรนลง สุดท้ายแล้ว การประกาศเรื่องความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ทำไปเพื่อปกป้องโคลอี้ แต่ถ้ามันทำลายความมั่นใจของเธอลง เธอก็ขอที่จะเก็บมันไว้อย่างถาวร และไม่พูดถึงมันดีกว่า อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พวกเขาทั้งสองอยู่ด้วยกันมาเป็นเวลานาน เธอก็เข้าใจว่าเขารักเธอและจะไม่มีวันใส่ใจเกี่ยวกับตัวตนของเธอ ส่วนในเรื่องครอบครัวของเขา จอห์นไม่กังวลเพราะตาและย่าของเขาจะเอ็นดูโคลอี้แน่นอน และเมื่อมาถึงพ่อและแม่ของเขาแล้ว อย่างไรก็ตาม จอห์นก็มีความคิดเป็นของเขาเอง เมื่อจอห์นคิดเกี่ยวกับมัน เขาก็พูดขึ้นมาว่า “มานั่งตรงนี้สักพักก่อน แล้วบอกพนักงานว่าคุณต้องการอะไร อีกเดี๋ยวผมจะกลับมานะ” โคลอี้ส่งยิ้มพร้อมกับพยักหน้าตอบรับ หลังจากที่เขาจากไป โคลอี้นั่งคนเดียวบนม้านั่ง สายลมตอนกลางคืนพัดมากระทบบนผิวของเธอ ทำให้เธอรู้สึกสบายตัว อยู่ดี ๆ ก็มีเสียงที่ไม่คาดคิดดังขึ้นมาจากด้านหลังของเธอ “โคลอี้?” โคลอี้หันกลับไปมอง และพบแองเจลีนในชุดเดรสสีเหลืองพาสเทลกำลังยืนอยู่ด้านหน้าของต้นไม้ที่กำลังผลิใบ พร้อมกับมองมาที่เธออย่าง