บทที่ 408 ไม่คุ้มเลย

กิดเดียนเลิกคิ้วขึ้น “พูดเบาเกินไป ผมไม่ได้ยินคุณ” เนลล์พูดให้ดังขึ้นและเพื่อทำให้เขาพอใจ เธอก็ยิ้มบนใบหน้าเช่นกัน "สามี…" เธอแกล้งเขาอย่างจงใจ แน่นอนว่ามือของผู้ชายที่ถือพวงมาลัยแน่นขึ้นเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เนลล์ไม่ได้รับคำตอบที่เธอต้องการ แต่ชายคนนั้นหรี่ตาลงและพูดว่า "พูดอีกครั้งสิ" เนลล์โกรธมากจนอยากจะกัดใครสักคน แม้ว่าเมื่อคิดว่ามีคนมาขอเธอ เธอทำได้เพียงแสดงสีหน้าที่ดีและพูดเบา ๆ ว่า “สามี ได้โปรดบอกฉันที ฉันอยากรู้…” เสียงของเธอแหบมาก จนแม้แต่เธอก็รู้สึกรังเกียจมันเล็กน้อย! เธอกระแทกกำปั้นใส่เขา โชคดีที่ชายคนนั้นแข็งแกร่งและสามารถต้านทานได้ เขามีทักษะในการขับขี่ที่ดี ไม่เช่นนั้นเขาคงจะขับออกนอกถนน ด้วยความยากลำบากอย่างมาก กิดเดียนจึงควบคุมมือทั้งสองข้างของเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่งของเขา เขาหรี่ตาและพูดด้วยน้ำเสียงที่อันตรายว่า “คุณกล้าดียังไงมาล่อลวงผมในตอนกลางวันแสก ๆ ผมจะจัดการคุณเมื่อเราถึงบ้าน” เนลล์รู้ดีว่าเขาพูดถึงการดูแลแบบไหน ทันใดนั้น เธอก็หน้าแดงและเธอโต้กลับ “คุณเป็นคนบอกให้ฉันพูดเอง!” “คุณเชื่อด้วยอย่างนั้นเหรอ เฮ้! ทำไมคุณถึงไม่พูดก่อนหน้านี้เมื่อตอนที่ผมขอ