บทที่ 173 อุบายที่ลึกลับ

เนลล์ส่ายศีรษะ พูดตามความจริง เธอไม่รู้จริง ๆ เดอร์มาทาวน์ก็ไม่ใช่เล็ก ๆ แต่ก็ไม่ได้ใหญ่โตเหมือนกัน แสงไฟจากหลายหมื่นครัวเรือนส่องสว่างและพวกเขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างได้จากระยะไกล ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าพวกเขาอยู่บนที่สูง อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถนึกถึงสถานที่สูง ๆ ที่จะทำให้พวกเขาเห็นทั่วทั้งเมืองและอนุญาตให้กิดเดียนจัดวางเส้นทางที่เต็มไปด้วยดวงดาวที่ทอดยาวไปไกลในเวลาเดียวกัน “ลองหันไปดูข้างหลังของคุณสิครับ” เนลล์หันไปตามที่เขาบอกและสิ่งที่เธอเห็นทำให้เธอเบิกดวงตาขึ้นกว้างด้วยความตกใจ “นี่-นี่มันอะไรกัน?” ดวงดาวนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นและส่งประกายต่อหน้าเธอเพิ่มเติมด้วยกลีบกุหลาบที่ปลิวตามสายลมก่อนที่พวกมันจะตกลงที่พื้น จากนั้นเธอรู้สึกว่ามีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่รอบ ๆ ตัวของเธอ ราวกับสถานที่นี้เป็นบ้านที่เคลื่อนที่ได้ กำแพงสูงขึ้นจากพื้นพร้อมกันทั้งสี่ด้านและล้อมรอบพวกเขาเอาไว้ เธอรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่เคลื่อนไหวอยู่ภายใต้ฝ่าเท้าของเธอ แต่การสั่นสะเทือนนั้นนุ่มนวลและสั้น เมื่อดวงดาวจางหายไปและกลีบกุหลาบตกลงมา เธอก็พบว่าแท้ที่จริงแล้วพวกเขากำลังยืนอยู่บนอาคารกระจก “นี่-นี่