บทที่ 120 บางสิ่งที่ผิดปกติกับน้ำแก้วนั้น

เนลล์กำแก้วไว้ในมือจับนิ้วของเธอจนสีขาว ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาปล่อยให้สีแดงจาง ๆ ซึมผ่าน ครู่ต่อมาเธอหัวเราะเยาะ ซิลเวียขมวดคิ้วเมื่อเห็นเช่นนั้น “เนลลี่ดื่มมากเกินไป แซลลี่ช่วยเธอที่ชั้นบนเพื่อพักผ่อน” แซลลีฝืนยิ้มและลุกขึ้น เธอเดินไปและช่วยเนลล์ หลังไม่ปฏิเสธท่าทาง ประการหนึ่งเนลล์ปฏิเสธที่จะใช้เวลาอีกหนึ่งนาทีกับคนเหล่านี้และประการที่สองเธอรู้สึกไม่สบายตัว เธอถือเหล้าได้ แต่ไวน์แดงคือความตายของเธอ จิบเดียวแล้วเธอก็หายไป ไวน์แดงครึ่งแก้วของเธอมีปริมาณแอลกอฮอล์ ห้าสิบสองเปอร์เซนต์ แน่นอนว่าเธอตกอยู่ภายใต้อิทธิพลหลังจากที่กลืนเครื่องดื่มลงไป ภายใต้การสนับสนุนของแซลลี่ เนลล์ปีนขึ้นไปบนชั้นสอง เมื่อไม่มีห้องนอนของเนลล์อีกต่อไปแซลลีจึงวางเธอลงในห้องพักแขกและรินน้ำให้เธอหนึ่งแก้ว “นอนลงและพักผ่อนที่นี่สักพัก โทรหาเราหากคุณต้องการอะไร” เนลล์หันหลังให้แซลลี่โดยไม่พูดอะไร เมื่อมองไปที่ด้านหลังที่อ่อนแอของเธอดวงตาของแซลลีก็เย็นชา อย่างไรก็ตามเสียงของเธอ ยังคงสงบ “ยกโทษให้ฉันด้วย” เนลล์แสดงความรับทราบ แซลลี่ปิดประตูด้านหลังเธออย่างนุ่มนวลและจากไป หัวของเนลหมุนอย่างบ้าคลั่ง ไวน์ในคืน