บทที่ 119 คลุมถุงชน

เนลล์เหลือบมองเธออย่างเย็นชา “โอ้? ใจดี?” เธอเย้ยหยัน “ถ้าเป็นความเมตตาทำไมเธอไม่ให้คุณแทนล่ะ? คุณเป็นหลานสาวคนโปรดของเธอไม่ใช่เหรอ?” “เนลล์ เจนนิงส์!” ฌอร์นตำหนิด้วยความโกรธ เซลีนทำหน้าตาไม่พอใจราวกับว่าเธอทำผิด “พี่รู้ไหมว่าฉันมีพี่เจย์อยู่แล้ว พูดแบบนั้นได้ยังไง? คุณย่าให้ความสำคัญกับคุณมาตลอด แต่ตัวคุณเอง ... ” "พอ!" ซิลเวียขัดจังหวะเธอก่อนจะหันไปจ้องเนลล์ด้วยแววตาของเธอ “แค่พูดมันออกมา คุณเห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้หรือไม่?” เนลล์เหลือบมองไปที่ดีแลนด์ ดีแลนด์คอยจับตาดูเธออย่างกระตือรือร้นไม่สะดุ้งแม้จะพูดทั้งหมดก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าซิลเวียจะบอกเขาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเธอกับกิดเดียน อ่า! เนื่องจากมีคนเต็มใจที่จะกระโดดลงไปในกองไฟเธอก็อาจ ช่วยเขาได้เช่นกัน เธอตอบเบา ๆ ว่า “ฉันไม่เคยบอกว่าไม่” ดวงตาของซิลเวียสว่างขึ้น “คุณตอบว่าใช่เหรอ?” “ฉันพูดได้ว่าใช่ แต่ในขณะนี้ฉันต้องการที่จะย้ายกลับเข้าไปใหม่” เซลีนขมวดคิ้ว “พี่คุณไม่มีที่อยู่เป็นของตัวเองเหรอ” เนลล์ยิ้มปลอม ๆ ให้เธอ “คุณไม่ใช่คนที่พูดว่ากิดเดียนและฉันไม่ได้อยู่ในนั้นมานานหรือ? ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันควรย้ายออก