บทที่ 1059 เขาเป็นใคร

แน่นอนว่าเจฟฟ์ไม่รู้ว่าคำวิจารณ์เหล่านี้ทำให้เขาดูตลก เขาจิบน้ำชา จากนั้นจึงวางถ้วยชาลงแล้วมองเนลล์ด้วยสายตาอ่อนโยนอีกครั้ง “ตามปกติแล้ว ผมจะทำตามที่ผมพูด แน่นอนว่าคงเป็นเรื่องดี หากคุณเจนนิงส์เชื่อแบบนั้น” เนลล์พูดอย่างเย็นชา “เอาเลย แล้วอธิบายความหมายเรื่องที่คุณพูดที่บ้านพักตาอากาศมาด้วย คุณรู้ได้อย่างไรว่าเมื่อสิบปีก่อนฉันตกเป็นเป้าหมาย? นอกจากนั้นคุณยังบอกอีกว่าคนที่ตามไล่ล่าฉัน กิดเดียนเป็นคนส่งมา คุณมีหลักฐานอะไร?” เจฟฟ์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ราวกับว่าเขากำลังใช้ความคิดว่าจะตอบคำถามเธออย่างไร หลังจากนั้นเพียงไม่นาน เขาจึงเอ่ยขึ้นอย่างช้า ๆ “คุณนึกความทรงจำที่หายไปสามเดือนไม่ออกจริง ๆ หรือ?” เนลล์ไม่แม้แต่จะลังเล “ใช่” “แล้วคุณนึกความทรงจำเกี่ยวกับช่วงเวลาที่คุณไปยังประเทศเอฟเมื่อสิบปีก่อนได้มากน้อยเพียงใด?” “ฉันจำทุกอย่างหลังจากนั้นได้ แต่สำหรับเหตุการณ์ก่อนเกิดอุบัติเหตุ...” เนลล์นิ่งไป “ความทรงจำสุดท้ายที่ฉันจำได้คือ ฉันขึ้นเรือสำราญ แล้วฉันก็ลืมเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างไปจนหมด” “ผมเข้าใจแล้ว” เจฟฟ์ก้มหน้าลงเล็กน้อย ราวกับเขากำลังพูดกับตัวเอง เนลล์ขมวดคิ้ว “ตอนนี้คุณจะบอ