บทที่ 849 คนหนึ่งโชคดี อีกคนไม่

ในที่สุดแจ็คสันก็เคลื่อนการจูบลูบคลำของพวกเขาไปที่โซฟาเมื่อขาของทิฟฟานี่เริ่มอ่อนล้า ในที่สุดมือของเธอก็เป็นอิสระและเธอก็ตบเขาทันที เขาผงะไปครู่หนึ่งก่อนจะตรึงแขนเธอเหนือศีรษะและซุกสะโพกของเขาเข้าหาเธอพลางจูบเธอ กลิ่นที่โชกเลือดและหอมหวานทำให้ทิฟฟานี่หวาดกลัวจนต้องยอมจำนน คนเราไม่ควรล้อเล่นกับชายขี้เมา เธอเริ่มที่จะเข้าใจสิ่งนี้แล้ว เธอไม่น่าเอารถมาคืนเขาเลย! หลังจากที่ผ่านไประยะหนึ่ง ขณะที่เธอเริ่มหงุดหงิด แจ็คสันก็คำรามเข้าหูของเธอด้วยเสียงที่ทั้งน่าหลงใหลและปะปนด้วยความโกรธ “เขาดีกว่าผมหรือไง? คุณมีอะไรกับเขาหรือยัง? ตอบผมสิ!" สิ่งเดียวที่ทิฟฟานี่รู้สึกได้ตอนนี้คือเพดานที่กำลังเคลื่อนไหว แรงผลักดันของเขารุนแรงอย่างหาที่เปรียบมิได้ มันทำให้เธอไม่สามารถสร้างประโยคที่สมบูรณ์ได้ ทุกครั้งที่เธออ้าปาก เธอจะร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่อาจทำให้ใคร ๆ หน้าแดง ระดับพลังงานของเธออ่อนลงเมื่อเทียบกับความอุดมสมบูรณ์ของเขา และในไม่ช้าเธอก็ผล็อยหลับไปจากการร่วมรักของเขา… คฤหาสน์เทรมอนต์ มาร์คเองก็ดื่มเยอะเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม เขายังคงเดินได้อย่างมั่นคง สิ่งแรกที่เขาทำเมื่อกลับถึงบ้านคือไปดูแอริสโ