บทที่ 773 ความกระตือรือร้นของอเลฮานโดร

เมื่อทิฟฟานี่นึกถึงแจ็คสัน เธอก็ปฏิเสธโดยไม่รู้ตัว “ไม่ ฉันไม่ได้คิดถึงเขา! ฉันจะไปกินข้าวกับคุณ แต่ให้ฉันพูดตรง ๆ กับคุณนะ คุณต้องจ่าย ฉันเป็นแค่พนักงานธรรมดา ๆ ที่ค่อนข้างยากจน ค่าเช่ารายเดือนก็ค่อนข้างแพงด้วย…” อเลฮานโดรยิ้ม “ขึ้นรถเถอะ” ธัญญ่าที่ไม่รู้จักอเลฮานโดรจึงดูกังวลและเก็บตัว ทิฟฟานี่ขอให้เธอไปนั่งที่เบาะหลังกับอเลฮานโดร ธัญญ่าจึงรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก ในทางกลับกัน ทิฟฟานี่ไปนั่งบนที่นั่งผู้โดยสารข้างคนขับ คนขับก็คือเจตต์ เธอเคยพบเขาสองสามครั้งแล้ว ดังนั้นเธอจึงทักทายเขาแบบสบาย ๆ "สวัสดี! เจอกันอีกแล้วนะ” เจ็ตต์ยิ้มอย่างสุภาพให้เธอก่อนจะหันกลับไปสนใจท้องถนนและขับรถออกไป อเลฮานโดรไม่ใช่คนช่างพูดและตอนนี้คนอื่น ๆ ก็เช่นกัน ดังนั้นในรถจึงค่อนข้างเงียบ ในที่สุด ทิฟฟานี่ก็เริ่มสงสัย “เราจะไปกินข้าวกันที่ไหนเหรอ? ให้ฉันพูดตรง ๆ กับคุณนะ ฉันชอบตอบแทนน้ำใจของผู้คน ฉันไม่สามารถให้คุณเลี้ยงข้าวฉันได้เสมอหรอก ฉันต้องเลี้ยงข้าวคุณบ้างด้วย ดังนั้น คุณไม่ควรพาฉันไปที่ร้านอาหารหรู ๆ และสั่งอาหารราคาแพง ๆ เพราะคราวหน้าฉันอาจจะไม่สามารถเลี้ยงอาหารประเภทเดียวกันนี้ให้คุณได้ ฉันไม่ชอบ