บทที่ 553 ข้อความที่เข้าใจผิด

เขาสงบอารมณ์ของตนเองและสั่งอาหารกลับบ้านให้ทิฟฟานี่ จากนั้นเขาก็เดินออกไปที่ห้องโถงทางเดินและโทรหาเบอร์แปลกนั้น ไม่นานนักเสียงผู้หญิงก็รับสาย “คุณต้องการอะไรแจ็คสัน? ลูกชายของเรากำลังงอแง เราคุยกันทีหลังได้ไหม?" ความหงุดหงิดของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเมื่อได้ยินเสียงร้องของเด็ก "ผมแค่อยากจะบอกว่าอย่ารบกวนผมจนกว่าผลการตรวจจะออกและอย่าโทรหาผมด้วย เมื่อผลออกมาและพิสูจน์ว่าเด็กคนนี้เป็นของผม ผมจะจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้คุณ ถ้าทำไม่ได้ก็อยู่ให้ห่างจากผม!” เขาวางสายทันทีและแอบเช็ดเหงื่อเย็นออกจากคิ้วของเขา ทิฟฟานี่จะตรวจสอบโทรศัพท์ของเขาเป็นครั้งคราว เขาสั่นสะท้านเมื่อนึกถึงผลที่จะตามมาหากเธอได้เห็นข้อความนั้น หลังจากที่ลบข้อความที่ไม่เหมาะสมทั้งหมดเขาก็กลับไปที่ห้องราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่นานหลังจากนั้นทิฟฟานี่ก็ออกมาจากห้องน้ำพลางพันเพียงผ้าเช็ดตัวรอบตัวเธอ น้ำหยดลงจากผมสีเข้มของเธอ ขาที่ยาวและเรียบเนียนของเธอน่าดึงดูดเป็นพิเศษ ทว่าวันนี้เขาไม่มีอารมณ์ เขาไม่สามารถเข้าสู่อารมณ์นั้นด้วยภาระที่อยู่ในใจของเขาได้ ทิฟฟานี่ไม่คุ้นเคยกับด้านที่จริงจังของเขา เธอเดินไปหาเขาและนั่งบนตักของเขา