บทที่ 541 ชีวิตคืออะไร?

แอเรียนกลับมาที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกับยาของเธอและทานยา เธออาบน้ำในห้องน้ำสาธารณะแล้วเปลี่ยนกลับไปใส่ชุดปกติของเธอซึ่งไม่มีแพลนที่จะเล่นน้ำต่อ หลังจากนั้น เธอมองหาร้านชานม เดินเตร็ดเตร่หาที่นั่งที่มีแอร์ อากาศข้างนอกร้อนมาก เธอรู้สึกถึงไอร้อนบนผิวเธอด้วยระหว่างที่เธอเพิ่งเดินออกมาเจอแสงแดด หลังจากนั้นไม่นาน มาร์คก็เปิดประตูเข้ามาในร้านชานมเหมือนกันและนั่งลงตรงข้ามเธอ เมื่อแอเรียนเห็นเขา เธอหันหน้าหนี เห็นได้ชัดว่าเธอยังโกรธเขาอยู่ “มันเป็นความผิดฉันเอง ฉันไม่ควรทำไปตามอารมณ์เลย” เขาไม่ทันสังเกตเห็นว่าแอเรียนตัวแข็งทื่อ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ผู้ชายคนนี้รู้จักผอมรับความผิดของเขาเอง? เปลวเพลิงแห่งความโกรธที่เคยแผดเผาในใจเธอ แต่เมื่อเขาขอโทษแบบนี้ เธอก็รู้สึกลังเลใจ แอเรียนนั่งตัวตรงและพูดออกมาอย่างแผ่วเบา “มันไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก ทุกอย่างที่คุณทำ คุณถูกหมด คุณคือมาร์ค เทรมอนต์ คุณจะทำอะไรก็ได้ แล้วใครจะมาหยุดคุณได้ล่ะ? ใครจะมาทำอะไรคุณได้ล่ะ?” มาร์คสูดหายใจเข้าเล็กน้อย เขามองด้วยความอบอุ่นและจริงใจ “ฉันจะไม่ทำมันอีก” แอเรียนยังคงเงียบ เธอไม่กล้ามองไปที่เขา ในหัวเธอเต็มไปด้ว