บทที่ 1181 เราลองเดตกันไหม?

หลังจากที่รวบรวมเอกสารที่บริษัทเสร็จและเรียกแท็กซี่ได้ โรบินก็รีบไปที่บ้านของซิลแวง เธอเคยไปที่นี่นมาแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะไม่คุ้นเคย แต่ใช่ว่าเธอจะไม่คุ้นเคยเลย เมื่อเธอไปถึงหน้าประตูบ้านของซิลแวง หัวใจของเธอก็เต้นรัว เธอสูดลมหายใจเข้าสองสามเฮือกก่อนที่จะรวบรวมความกล้าและกดออด เท่าที่เธอรู้ ซิลแวงอาศัยอยู่คนเดียวโดยไม่มีพ่อบ้านหรือแม่บ้าน โรบินกดออกอยู่สักพักแต่ไม่ประสบความสำเร็จ เธอคิดได้ว่าซิลแวงอาจจะยังนอนอยู่ ซึ่งเป็นเรื่องปกติ เพราะตอนนั้นเพิ่งจะประมาณ 10 โมงเช้า และเป็นที่รู้จักกันดีว่า ซิลแวงเป็นคนที่ชอบใช้ชีวิตกลางคืน โรบินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องโทรหาซิลแวง ซึ่งโชคดีที่เขารับสาย เมื่อเขารู้ว่าโรบินอยู่หน้าประตูบ้าน เขาก็ให้รหัสประตูกับเธอด้วยเสียงที่งัวเงียก่อนที่จะวางสาย โรบินรู้สึกว่ามันแปลก ๆ เธอกับซิลแวงสนิทกันมากพอที่เขาจะให้รหัสประตูกับเธอง่าย ๆ แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? เขาให้รหัสกับเธอโดยไม่แม้แต่จะลังเลด้วยซ้ำ… หลังจากที่เข้าประตูหลักไป เธอก็มาถึงอีกประตูหนึ่ง เธอกดรหัสเดิมด้วยความลังเล รหัสนั้นถูกต้อง เพราะประตูนั้นก็เปิดออกเช่นกัน เธอถอดรองเท้าและเข้าไปอย่างระม