บทที่ 1174 เครื่องดื่มที่น่าสงสัย

เมื่อออกไปข้างนอกโรบินก็ระเบิด “พี่จะห้ามฉันทำไม? พวกเขานินทาพี่นะ ไม่โกรธลยเหรอ? ฉันนึกมาตลอดว่าฉันขี้ขลาด แต่พี่ใจเย็น ใช่ไหมล่ะ? หรือพี่ก็ขี้กลัวเหมือนฉัน? พี่กลัวปัญหาที่จะตามมาเหรอ?” แอเรียนทรงตัวกับต้นไม้ริมทางเดิน “ไม่ใช่ แต่เพราะมันไม่มีประโยชน์มากกว่า เธอก็ได้ยินพวกหล่อนไม่ใช่เหรอ? พวกหล่อนรู้ว่าฉันคือนางเทรมอนต์ ถ้าฉันทะเลาะกับพวกหล่อนเพียงเพราะเรื่องแค่นี้มันจะทำให้ฉันดูแย่แค่ไหน? อีกอย่าง ฉันจะทำให้สามีฉันอับอายไปด้วย! เอาจริง ๆ ฉันแค่ไม่อยากเสวนากับคนพวกนี้ เธอเข้าใจไหม? ตราบใดที่พวกหล่อนแค่นินทาฉัน ฉันก็ไม่สนใจหรอก แต่เมื่อไหร่ที่พวกหล่อนล้ำเส้นเกินไปล่ะก็ ฉันจะไม่ยอมเหมือนกัน” โรบินยิ้มอย่างเมา ๆ “โอ้โห ใช่เลย! พวกเราจะไม่ต่ำต้อยเหมือนพวกหล่อน การทะเลาะกับพวกขี้แพ้อย่างนั้นจะเสียศักดิ์ศรีเปล่า ๆ เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นไว้เจอกันนะพี่แอเรียน ฉันจะไปเรียกแท็กซี่แล้ว พี่ล่ะ? มีใครมารับไหม?” แอเรียนหยิบโทรศัพท์ออกมาและดูเวลา ตอนนั้นเป็นเวลา 3 ทุ่ม มาร์คคงจะยังทำงานอยู่ หลังจากที่รีบคิดเธอก็ตอบว่า “ฉันจะเรียกแท็กซี่เหมือนกัน ฉันมึนนิดหน่อยแต่ยังมีสติอยู่ เพราะฉะนั้นฉันไม่ต้อง