บทที่ 650

เดิม ซู เหวินจิงต้องการใช้ข้ออ้างนี้เพื่อให้ เซิน โมเฟยอยู่บ้านอีกสองสามวัน แต่ เซิน โมเฟยก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอเลย ท่านผู้อาวุโสเซินไม่พอใจอย่างมากกับเรื่องนี้ แต่เขาไม่สามารถทำอะไรกับ เซิน โมเฟยได้ ในท้ายที่สุด เขาทำได้แค่โกรธและเริ่มทำสงครามเย็นกับเซิน โมเฟย “แล้วเรื่องของแกเป็นยังไงบ้าง” หลังจากที่ ซอง อันยีเล่าถึงการที่เธอไปเยี่ยมบ้านของเซิน โมเฟย, หยิง เสี่ยวเซียวก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามด้วยความงงงวย ซอง อันยียักไหล่ “ก็แค่ไม่ชอบฉัน ปู่ของโมเฟยไม่ยอมให้เราคบกัน” “แต่เธอดูไม่กังวลอะไรเลยนะ” ทัง โรลชูว มองเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็น ซอง อันยียิ้ม “ฉันไม่กังวลจริง ๆ แหละ ตอนนี้ฉันอยู่กับโมเฟย และไม่มีอะไรสามารถเปลี่ยนแปลงความจริงนี้ได้ ฉันไม่สนใจว่าปู่ของเขาจะยอมรับฉันไหม” “แล้วคุณหญิงซูที่แกพูดถึงล่ะ?” หยิง เสี่ยวเซียวถาม "ปล่อยให้ตามเวรตามกรรมแล้วกัน" ซอง อันยีมองโลกในแง่ดี และทำทุกอย่างให้เป็นเรื่องง่าย ทัง โรลชูวกางมือของเธอออก “ฉันก็เลยหมดห่วงแล้ว” "ฉันด้วย" หยิง เสี่ยวเซียวขดริมฝีปากของเธอขึ้น ซอง อันยีหัวเราะเบา ๆ “ฉันดูไร้ค่าสำหรับแกขนาดนั้นเลย?” หยิง เสี่ยวเซียวพยั