บทที่ 526

ลู เซียวเหยาเอียงศีรษะมองเขาด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน "ใช่ ทำไม?" “นี่คงไม่ใช่ช่วงพบปะผู้ปกครองหรอกใช่ไหม? ลูกพี่ลูกน้องที่รัก” เซิน โมเฟยเยาะเย้ยเขา "ช่วยไม่ได้นี่" ลู เซียวเหยายักไหล่ของเขา “ฉันต้องแสดงมันให้จบ” “จริงสิ ทำไมนายถึงยอมทำตามที่เธอขอล่ะ?” เซิน โมเฟยลุกขึ้นเดินไปนั่งตรงข้ามเขาและมองเขาด้วยความสับสน ในสายตาของเขา ลูกพี่ลูกน้องคนนี้ และเสี่ยวเซียวดูไม่เข้ากันอย่างยิ่ง คนหนึ่งไม่แยแสอะไรขณะที่อีกคนมีอารมณ์ที่รุนแรง ถ้าพวกเขาต้องอยู่ด้วยกันในอนาคต พวกเขาคงเป็นคู่ที่น่าสนใจมาก "ฉันมีหัวใจที่อ่อนโยน" ลู เซียวเหยาให้คำตอบง่าย ๆ "หัวใจที่อ่อนโยน?" เซิน โมเฟยส่ายหัวแล้วตอบว่า “ลูกพี่ลูกน้องในสายตาของฉันนะ มันไม่ใช่เพราะใจที่อ่อนโยนของนาย แต่จริง ๆ แล้วเป็นเพราะตัณหาต่างหาก” ขณะที่เขาพูด เขาก็ขมวดคิ้วมอง ลู เซียวเหยาอย่างซุกซน "บ้าเอ้ย" ลู เซียวเหยาเตะน่องลูกพี่ลูกน้องของเขา เซิน โมเฟยยิ้มอย่างมีความสุข “ลูกพี่ลูกน้องนายมีความผิดใช่ไหม?” “ความผิดบ้าอะไร!” ลู เซียวเหยาจ้องมองที่เขา “ฉันทำอะไร ทำไมต้องมีความผิดด้วย?” “นายมีความผิดแน่ เพราะนายชอบเธอจริง ๆ” เมื่อได้ยินเขาพูดแบบ