บทที่ 406

การที่เรียก กู โรลโรล ว่าสัตว์เลี้ยง และกล่าวหาว่าเธออาศัยแม่ของเธอ นั่นทำให้ กู โรลโรล โกรธมาก โกรธจนร่างกายของเธอสั่น เธอชี้นิ้วไปที่ ทัง โรลชูว แต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ เธอได้แต่พึมพำ "เธอ... เธอ..." ทัง โรลชูว ยิ้มให้เธอ ก่อนจะหันหน้าไปทางอาวุโสเฉิน เธอส่งกองไฟล์ให้อาวุโสเฉิน “ลุงเฉิน ช่วยหนูให้ผ่านเรื่องนี้ไปด้วยนะคะ” มือของเธอเคาะเบา ๆ ลงบนโต๊ะจนไฟล์ทั้งหมดถูกส่งออกไป เธอกัดริมฝีปากและพูดว่า "นี่เป็นข้อเสนอสำหรับการพัฒนาในอนาคตของ ทัง กรุ๊ป ลองดูสิ" ผู้ถือหุ้นมองหน้ากันแล้วเปิดไฟล์ ไม่ว่าพวกเขาจะยืนอยู่ข้างของ กู โรลโรล หรือ ทัง โรลชูว พวกเขาก็อ่านอย่างละเอียด ท้ายที่สุดแล้วนี่เป็นเรื่องของ ทัง กรุ๊ป และผลประโยชน์ของพวกเขาเอง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าที่จะอ่านมันอย่างลวก ๆ กู โรลโรล ก็ได้ไฟล์นั้นเช่นกัน แต่เธอไม่ได้สนใจมันเลย เธอตบมันลงบนโต๊ะแล้วตะคอกออกมา “ทัง โรลชูว เธอกำลังทำอะไรอยู่ ซื้อเวลาหรือดิ้นรนในนาทีสุดท้าย?” จากนั้นเธอก็สังเกตเห็นว่าผู้ถือหุ้นทุกคนกำลังสนใจไฟล์ในมือ เมื่อเธอกระแทกมือลงบนโต๊ะ มันทำให้ทุกคนตกใจและเงยหน้าขึ้นมองเธอ ใบหน้าของเธอซีดลงและเธอจ้องมองไปที่