บทที่ 332

“เซิน โมเฟย คุณหมายความว่ายังไง?” เธอจ้องหน้าเขา เซิน โมเฟย ส่งยิ้มราวกับพวกนักเลงอันธพาลให้กับเธอ “เปล่านี่” “ถ้าไม่มีอะไร ก็ปล่อยฉันได้แล้ว” “จูบผมสิแล้วผมจะ ปล่อยคุณ” จูบเขาอย่างนั้นหรอ? เธอคงจะเสียสติไปแล้วถ้าเธอทำอย่างนั้น ซอง อันยี ข่มขู่เขา “ถ้าคุณไม่ปล่อยฉัน ฉันจะตะโกนขอความช่วยเหลือ และพอคนด้านนอกวิ่งเข้ามาพบว่าคุณใช้กำลังบังคับลูกน้องอยู่ เชื่อสิ เรื่องเนี่ยต้องกลายเป็นพาดหัวข่าวใหญ่แน่นอน” เซิน โมเฟย ยิ้ม อย่างไม่สะทกสะท้าน “ไม่เป็นไร อย่างน้อยคุณก็อยู่กับผม” “บ้าจริง! ไม่ได้ผลงั้นเหรอ!” แล้วเธอควรจะทำอย่างไรต่อดี? ในขณะที่ ซอง อันยี กำลังหมดหนทาง จู่ ๆ เขาก็ถอยหลังออกไป แต่ก็ยังคงกักขังเธอไว้ด้วยแขนของเขา “อันยี คู่หมั้นของผมถูกเลือกมาโดยครอบครัวของผม ผมไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้น” ซอง อันยี ถึงกับอึ้งในสิ่งที่เขาพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน “แล้วยังไงล่ะ?” “เรามาออกเดทกันเถอะ” แววตาของเขาจริงใจ ซอง อันยี ยิ้มเย็นชา “แล้วหลังจากนั้นล่ะ? หลังจากที่คุณแต่งงาน ฉันจะยังคงเป็นคนรักของคุณอยู่หรือเปล่า?” เซิน โมเฟย ขมวดคิ้ว เขาเพียงแค่คิดจะทำให้เธอกลายเป็นแฟนของเขา แต่ยั