บทที่ 327

เมื่อ จี ยินเฟง พา กู โรลโรล กลับมาถึงบ้าน พ่อแม่ที่ยังไม่นอนเห็นเขาพาผู้หญิงที่ตอนนี้กระเซิงกลับมาพวกเขาก็ตกใจมาก ชิน ซูเหลียน ปิดจมูกของเธอและบ่นด้วยความรังเกียจ "ยินเฟงทำไมลูกถึงพาคนแบบนี้กลับมาบ้าน ครอบครัวของเราไม่ใช่องค์กรการกุศลนะ" เห็นได้ชัดว่าเธอจำไม่ได้ว่าคน ๆ นี้คือใคร "คุณป้า ฉันเอง โรลโรล" เมื่อ กู โรลโรล เห็นว่า ชิน ซูเหลียน จำเธอไม่ได้ เธอก็รีบพูด “โรลโรล?” ชิน ซูเหลียน และ จี ยุนเซ สบตากันก่อนที่จะมองไปที่ลูกชายของพวกเขาเพื่อขอคำยืนยัน "ใช่ เธอคือ โรลโรล" จี ยินเฟง พยักหน้า "โอ้พระเจ้า!" ชิน ซูเหลียน ร้องออกมาด้วยความไม่เชื่อ คนสวยแบบนั้นทำไมตอนนี้ถึงเหมือนขอทานแบบนี้? "มันเกิดบ้าอะไรขึ้น" จี ยุนเซ ถามอย่างรุนแรง "ลุงคะ ทั้งหมดเป็นความผิดของ ทัง โรลชูว คุณต้องช่วยฉันนะคะ" ทันทีที่เอ่ยชื่อ "ทัง โรลชูว" กู โรลโรล ก็กัดฟันด้วยความเกลียดชัง ใบหน้าที่สะบักสะบอมของเธอบิดเบี้ยวดุร้ายยิ่งขึ้นเพราะความเกลียดชัง จี ยุนเซ และ ชิน ซูเหลียน ตกใจและรีบถอยหลังไปสองสามก้าว เมื่อเห็นสิ่งนี้ จี ยินเฟง ก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "ผมพาโรลโรลไปอาบน้ำก่อนนะครับ เดี๋ยวค่อยคุยกัน" “รี