บทที่ 18

ทัง โรลชูว ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงเป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของ กู โรลโรล แม้ว่าเธอจะรู้ แต่เธอก็ไม่ได้กังวลมากนักเพราะเธอเกลียด กู โรลโรล มากกว่าที่ กู โรลโรลเกลียดเธอ เธอไม่รออะไรหลังจากก้าวออกจากห้องบอลรูมและออกไปข้างนอกทันทีเพื่อเรียกแท็กซี่เพื่อกลับบ้านของ ลู ชินจิน คนแรกที่เธอนึกถึงหลังจากที่เธอถูกเยาะเย้ยและดูถูกในคืนนั้นคือ ลู ชินจิน ผู้ชายคนนั้นดูห่างเหินและไม่สามารถเข้าถึงได้ แต่เขาก็สามารถช่วยให้เธอลืมความผิดหวังและความทุกข์ใจได้เสมอ เขาทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยตลอดเวลา เธอมัวแต่คิดถึงกับการกลับบ้านเขา โดยที่เธอไม่ได้สังเกตุคนที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ เธอ “ที่รัก” ชายคนหนึ่งร้องออกมาเบา ๆ และเสียงของเขาก็เหมือนกับอากาศที่สดชื่นในคืนที่มืดมิด ทัง โรลชูว อดไม่ได้ที่จะหันไปมองหาของเสียงของเขา เธอเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ใต้โคมไฟถนน ไม่ไกลจากจุดที่เธออยู่ เขาสวมสูทสีดำอย่างเป็นทางการและให้ความสง่างามที่ดูโดดเด่นยิ่งขึ้นในเวลากลางคืน โคมไฟสลัวส่องแสงอ่อน ๆ เหนือตัวเขาซึ่งเพิ่มเสน่ห์ที่ชวนให้หลงใหลของเขา “ชินจิน?” เธออุทานด้วยความประหลาดใจเมื่อรู้ว่าเป็นเขา เธอรู้สึกประหลาดใจมากที่ได้พบเขา