บทที่ 50

เห็นได้ชัดว่าเจเรมี่เองมีอาการตกตะลึงเล็กน้อยคิดไม่ถึงว่ามาเดลีนจะกล้าคุยกับเขาแบบนี้ ตอนแรกเขาต้องการแค่สั่งสอนมาเดลีนเป็นบทเรียน แต่ทันใดนั้น การแสดงออกในดวงตาของเขาก็เปลี่ยนไป น้ำเสียงของเขาเยือกเย็นเหมือนปกติ “เธอหมายความว่าไง ที่เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน” มาเดลีนคิดไม่ถึงเช่นเดียวกันว่าเขาจะกังวลสิ่งนี้ เขาควรจะตะโกนใส่เธอและเตือนเธอไม่ให้ล่วงละเมิดเมเรดิธไม่ใช่หรือ? เธอเดาไม่ออกว่าเจเรมี่กำลังคิดอะไรอยู่ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ต้องการบอกเขาเกี่ยวกับเนื้องอกในร่างกายของเธอ "ไม่มีอะไร คุณไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่ผู้หญิงอย่างฉันพูด คุณชาย วิทแมน” หลังจากมาเดลีนพูดจบเธอก็ผลักเจเรมี่ออกไป บางทีอาจเป็นผลทางจิตใจ ที่ส่งผลให้เนื้อร้ายของเธอเริ่มมีอาการเจ็บ อย่างไรก็ตาม เจเรมี่ไม่ยอมแพ้และปล่อยเธอไปแบบนี้ “มาเดลีน เธอดื้อมาก เธอพยายามทำตัวน่าสมเพชเพื่อที่จะทำให้ผมเสียใจกับเธอหรือเปล่า?” มาเดลีนผงะกึกก่อนที่เธอจะหัวเราะเบาๆ “ใช่ ฉันกำลังเตรียมการอีกครั้ง ผู้หญิงที่ไร้ยางอายและเลือดเย็นอย่างฉันจะไปเปรียบเทียบอะไรกับเจ้าของความรักที่ดีที่สุดในชีวิตของคุณได้อย่างไร? ฉันคิดว่าเมเรดิธ ต้องเป็นคน