บทที่ 505

เหอะ… ด้วยเสียงตะคอกที่ไม่มีข้อจำกัดของเมเรดิธ คำสารภาพของเธอทำให้ทั้งศาลตกอยู่ในความเงียบ ดวงตาของเมเรดิธแดงก่ำขณะที่เธอหอบ เธอรู้ตัวว่ากำลังพูดผิดออกมา! เธอเพิ่งหลุดสารภาพว่าฆ่าบริทนีย์ มอนต์โกเมอรี! ทนายความของเมเรดิธจ้องมองเธอด้วยความงุนงง และเริ่มเย็นชาขึ้นเรื่อย ๆ “นั่นคือเธอเองเหรอ เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด! เธอคือฆาตกร! นังฆาตกร!” ไดอาน่าทรุดตัวลงและกรีดร้อง เมเรดิธกำมือแน่นขณะที่ดวงตาของเธอวาววับ เจเรมี่จ้องมองอย่างเฉยเมยต่อรูปลักษณ์ที่น่าเกลียดของเมเรดิธ น้ำเสียงของเขาไม่สะทกสะท้านใด ๆ “คุณพูดถูก เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด คุณลบวิดีโอไปแล้ว แต่ผมก็มีช่างเทคนิคที่มีทักษะกู้มันคืนให้ผม” “...” เมเรดิธจ้องเจเรมี่อย่างพูดไม่ออก ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเศร้า “ทำไม? ทำไมคุณต้องทำกับฉันแบบนี้คะ เจเรมี่ ฉันเป็นผู้หญิงที่คุณรักที่สุดนะ! คุณสัญญาว่าคุณจะปกป้องฉันตลอดไป แล้วทำไมคุณถึงช่วยเมเดลีนนั่น และใส่ร้ายฉันแทนล่ะ? ทำไมกัน?!” ดวงตาของเจเรมี่จ้องไปที่ข้อกล่าวหาจากคำพูดที่อวดดีของเธอ “หยุดแสร้งทำได้แล้ว มันจะไม่ได้ผลอีกต่อไป คุณคงรู้ดีว่าจริง ๆ ผู้หญิงที่ผมหลงรักมาตลอดคือ เมเดลีน ครอว์ฟอร์

บทก่อนหน้า 505/1430 บทต่อไป