บทที่ 306

เฟลิเป้หันหน้าเข้ามามองเธอในนาทีต่อมา แต่งแต้มความอ่อนโยนให้กับใบหน้าที่ราวกับรูปแกะสลักของเขาที่ได้รับการเสริมด้วยแสงอบอุ่นของดวงอาทิตย์ตก “ผมอยากจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย วีล่า แน่ใจใช่ไหมว่านี่คือสิ่งที่เธอต้องการ? มันไม่ใช่เรื่อง่ายที่จะหลบหนีจากกรงเล็บของสัตว์ประหลาดนั้น แน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะกลับไปให้เขาขังอีกครั้ง?” น้ำเสียงของเขาอบอุ่นดังลมของฤดูใบไม้ผลิ ในขณะที่แววตาของเขาดุร้าย “ฉันยอมรับความเจ็บปวดและความอัปยศอดสูที่พวกเขาเคยทำกับฉันได้ แต่ฉันจะไม่มีวันให้อภัยทั้งสองคนที่ร่วมมือกันทำลายขี้เถ้าของลูกสาวฉันเป็นอันขาด การตายของลูกคือสิ่งที่ฉันต้องล้างแค้นให้ได้!” มาเดลีนกำหมัดแน่นพร้อมกับความเกลียดชังได้ตราตรึงใจเธอลงไปในความอ่อนโยนที่มีของเธอ โดยใบหน้าเฉียบคมและความมุ่งมั่นในดวงตานั้นแสดงออกมาให้เห็น หลังจากที่ได้รับพรจากสวรรค์ให้เธอได้เกิดใหม่ การแก้แค้นคือเป้าหมายอันดับต้น ๆ ที่ทำให้เธอมีความมุ่งมั่นที่จะมีชีวิตต่อไป! เฟลิเป้ไม่ได้โน้มน้าวต่อไปในขณะที่เขาเห็นความมุ่งมั่นในสายตาของเธอ แต่เขายกมือของเธอขึ้นมาสัมผัสที่ด้านหลังนิ้วมือเบา ๆ ด้วยความสุภาพและรักใคร่ “สัญญานะว่