บทที่ 175

คำพูดต่อไปของมาเดลีนหลังจากนั้นทำลายความสุขที่เมเรดิธวาดฝันไว้พังลงอย่างรวดเร็ว “ใช่ ฉันหมายถึงแม่ของคุณ” “ว่าไงนะ?” เมเรดิธรู้สึกราวกับเธอถูกตบหน้ากลางอากาศ “มันเกี่ยวข้องกับแม่ของฉัน?” “เมื่อวาน แม่ของคุณมาที่ร้านของฉันเพื่อซื้อเครื่องประดับให้คุณสองชุด” มาเดลีนอธิบายอย่างใจเย็น ในที่สุดเมเรดิธก็เข้าใจ แต่เธอได้สูญเสียรอยยิ้มนั้นไป ขณะนี้เมื่อสังเกตุ ทางเอโลอิสและฌอนที่ต่างสบตากัน “เมเรดิธเรียกมาเดลีนว่าอะไรนะ? คุณควินน์?” ฌอนยังเต็มไปด้วยความสงสัย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทันทีที่พวกเขาเห็นมาเดลีนเผชิญหน้ากับเมเรดิธ ทั้งสองคนรีบเดินไปในทันทีเพราะกลัวว่ามาเดลีนจะทำอะไรบางอย่างกับเมเรดิธ และเมื่อเดินเข้าใกล้ พวกเขาได้ยินเจเรมี่พูดกับมาเดลีนว่า “ในเมื่อคุณมาที่นี่แล้ว เข้ามาสิมาหาอะไรทานก่อน” “ไม่! เราจะปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในบ้านของเราได้ไง?!” ฌอนรีบตะโกน มาเดลีนเพิกเฉยต่อคลื่นเสียงแห่งความเจ็บปวดภายในเธอฝืนยิ้มต่อไปในขณะที่มองไปยังที่มาของเสียงนั้น ตรงหน้าเธอคนพวกนี้คือแม่และพ่อของเธอ แต่พวกเขากลับจ้องมองเธอด้วยความเกลียดชังที่รุนแรงยิ่งกว่าเมื่อสามปีก่อน มาเดลีนสงสัยในต