บทที่ 1351

ในขณะนั้นเองเมเดลีนก็รู้สึกว่ามีอะไรอุ่น ๆ กระเซ็นใส่ใบหน้าของเธอ จากนั้นของเหลวสีแดงสดก็กระฉูดออกมาจากบริเวณหัวใจของไรอัน ภาพที่น่ากลัวของเลือดนั้นสะท้อนอยู่ในดวงตาของเมเดลีน ดวงตากลมสวยเบิกกว้างอย่างตกตะลึง และไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้น ไรอันเองก็ไม่คิดว่าจะมีคนลอบยิงเขา กระสุนผ่านทะลุหัวใจเขาอย่างแม่นยำ และในเวลาเพียงชั่วพริบตา เขาก็ตระหนักได้ทันทีว่านี่เป็นวินาทีสุดท้ายของชีวิตเขาแล้ว แต่ดูเหมือนยังมีบางสิ่งที่เขาไม่สามารถละทิ้งไปได้ ความหมกมุ่นยึดติดยังคงล่องลอยอยู่ในแววตา ไรอันจับข้อมือของเมเดลีนแน่น จากนั้นสายตาของเขาก็ค่อย ๆ พร่ามัวขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนร่างสูงจะล้มลง ไรอันเอ่ยบางอย่างด้วยเสียงเบาหวิวจนแทบไม่ได้ยินกับเมเดลีน ดวงตาของเมเดลีนเบิกกว้างขณะที่มองดูไรอันทรุดตัวลงไปกับพื้นอย่างช้า ๆ ต่อหน้าต่อตาเธอ สิ่งเดียวที่ยังติดอยู่ในหัวเธอตอนนี้คือภาพนองเลือดที่เธอเพิ่งเห็น และสิ่งที่ไรอันพูดก่อนที่จะล้มลงไป “ลินนี่!” ในขณะที่ตกอยู่ในสภาวะงุนงง เธอก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งตะโกนดังลั่น ในวินาทีต่อมาเธอก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นที่คุ้นเคย ก่อนจะตามมาด้วยอ้อมแขนแข็งแกร่