บทที่ 1298

“ในที่สุดตอนนี้คุณก็ขอร้องผมสินะ?” ไรอันถามราวกับว่าเรื่องตรงหน้านั้นตลก “ผมเตือนคุณแล้วหลายครั้งใช่ไหมว่าอย่าล้ำเส้น? ผมไม่ใช่เจเรมี่ วิทแมน และผมก็จะไม่ปล่อยให้คุณทำอะไรตามอำเภอใจ คุณต้องฟังและทำตามที่ผมบอกแล้วพ่อแม่ของคุณจะปลอดภัย” เมเดลีนพยักหน้าทั้งน้ำตา “ตกลง! ฉันเข้าใจ ฉันเข้าใจแล้วจริง ๆ เรียกรถพยาบาลที ไรอัน ได้โปรด! ฉันขอร้องล่ะ ได้โปรด!” ในไม่ช้าเมเดลีนก็คุกเข่าอ้อนวอน ไรอันยิ้มและรู้สึกมีความสุขกับน้ำตาที่ไหลลงมาจากใบหน้าของเมเดลีน ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบคิ้วเรียวที่เปียกโชกไปด้วยสายฝน ในแววตาของเขาที่มองคนตรงหน้าเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความรัก “ฟังผมสิเอวลีน แล้วผมสัญญาว่าจะเติมเต็มทุกความปรารถนาให้คุณเอง” เมเดลีนพยักหน้าทั้งน้ำตา “ฉันจะฟัง! ฉันจะฟังทุกอย่างที่คุณพูด ไรอัน! ฉันจะทำจริง ๆ ! ฉันจะไม่ล้ำเส้นคุณอีก ฉันจะไม่ไปเจอเจเรมี่อีก ฉันจะไม่หนีอีกแล้ว ฉันสัญญา!” ไรอันเม้มริมฝีปากด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะโทรเรียกรถพยาบาล ทันใดนั้นเองประตูรถก็เปิดออก และฌอนก็ออกมาจากรถด้วยความยากลำบาก “พ่อคะ!” เมเดลีนรีบวิ่งเข้าไปช่วยเหลือฌอนที่กำลังหายใจรวยรินอยู่ทันที น้ำตาของเธอเริ่มไ