บทที่ 1231

“ลิลลี่!” หัวใจของฟาเบียนแทบกระโจนออกจากอก เขาไม่สนใจอะไรและได้แต่พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว “โอ้พระเจ้า เธอตกลงไปแล้ว!” “นี่มันสูง 28 ชั้นนะ! ถ้าตกลงไปเธอตายแน่!” นักข่าวอ้าปากค้าง แต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ยังพยายามจับภาพช่วงเวลานี้ไว้ด้วยกล้องของพวกเขา ในชั่วพริบตาเมเดลีนก็รู้สึกถึงลมพัดวูบจากด้านข้างของเธอ ลมที่พัดมาพร้อมกลิ่นอันคุ้นเคยโอบล้อมเธอไว้ เธอมองไม่เห็นเจเรมี่ เพราะเขาพุ่งผ่านตัวเธอไปอย่างรวดเร็วราวสายฟ้า ขณะที่ผลักเธอออกจากเขตอันตราย เขาก็กระโดดลงไปโดยไม่คิด “กรี๊ด!” ใครบางคนกรีดร้องเมื่อเห็นร่างของชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นก่อนจะกระโดดลงไปโดยไม่รีรอ พวกเขาตกใจมากกับภาพที่เห็น เมเดลีนถูกผลักไปด้านข้างและมองร่างสูงที่ผ่านไปด้วยความตะลึง เธอรู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจขณะที่รู้สึกว่าประสาทสัมผัสและสติสัมปชัญญะทั้งหมดได้เลือนหายไปจากตัวเธอแล้ว “เจเรมี่…” เธอเรียกชื่อเจเรมี่อย่างเหม่อลอย ขณะที่น้ำตาไหลรินจากดวงตาของเธอ เมเดลีนอยากจะวิ่งไปดู แต่ก่อนที่เธอจะได้ทันทำตามที่ใจคิด ขาของเธอกลับไร้ซึ่งเรี่ยวแรงในทันที “เอวลีน!” ฟาเบียนรีบเข้าไปพยุงเธอ เมื่อมองเห็นใบหน้าที่ซีดเซียวและ