บทที่ 1134

เสียงฝีเท้าของเจเรมี่หยุดลงเมื่อได้ยินเสียงเรียกของเมเดลีน ก่อนที่เขาจะตัดสินใจก้าวเดินต่อไป เมเดลีนเห็นเขาขับรถออกไปจึงตัดสินใจขับรถตามไปเช่นกัน ในที่สุดเจเรมี่ก็ขับมาถึงชายทะเลที่พวกเขาพบกันครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน เมเดลีนจอดรถลงและจ้องมองเขาจากระยะไกล เธอพบว่าร่างสูงกำลังยืนอยู่ริมทะเล และเธอรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเขาสูบบุหรี่ เธอจะไม่มีวันลืมบุหรี่นั่นเลย! ลาน่าเป็นคนให้บุหรี่พวกนั้นกับเจเรมี่ตั้งแต่แรก และพิษที่ออกฤทธิ์ช้าในบุหรี่ก็เกือบจะฆ่าเขาตาย แล้วทำไมเขายังสูบมันอยู่? เมเดลีนรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองกำลังเต้นรัว ขณะที่เธอรีบเข้าไปคว้ามือของเขาเอาไว้ “คุณกำลังทำอะไร เจเรมี่? ทำไมคุณยังสูบบุหรี่พวกนี้อยู่?” ดวงตาของเจเรมี่จ้องเขม็งไปยังคนขี้กังวล ทว่าเขากลับไม่ตอบ และเพียงแต่ยกมืออีกข้างขึ้นมาถือบุหรี่แทน หัวใจของเมเดลีนเดือดพล่านเมื่อเห็นการกระทำแบบนั้น “เจเรมี่ วิทแมน!” เธอคว้าบุหรี่จากมือเขาออกมาแล้วใช้มือขยี้ดับไฟที่บุหรี่ทันที เจเรมี่รู้สึกเจ็บปวดในใจ ขณะเอื้อมมือไปจับมือของเมเดลีนเอาไว้ เมื่อคลี่ฝ่ามือของเธอออก เขาก็พบกับรอยไหม้สีแดงจากมวนบุหรี่ตรงกลางฝ่ามือที่เขาท