บทที่ 1077

จู่ ๆ คาเลนก็ได้ยินเสียงของเจเรมี่ ทันทีที่เธอหันไปมอง เขาก็กลายเป็นเหมือนลมกระโชกแรงที่พัดผ่านเธอไปอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่งวิ่งเข้าไปถึงตัวลิเลียนในทันที ลิเลียนสะดุดและกำลังจะล้มลงบนพื้นหินอ่อนขนาดใหญ่ แต่เด็กน้อยกลับตกอยู่ในอ้อมแขนของเจเรมี่แทน เด็กหญิงตัวน้อยตกตะลึง ในขณะที่ยังงุนงงอยู่เธอก็หมุนตัวและมองไปยังชายที่จับเธอไว้ ดวงตาของเจเรมี่เปล่งประกายด้วยความอบอุ่น ทว่าเจ็บปวด “ไม่เป็นไรใช่ไหม ลิเลียน?” เขาถามด้วยความรู้สึกเป็นห่วง ขณะที่มือใหญ่ก็จับศีรษะของเด็กหญิงตัวน้อยเอาไว้ เขาเจ็บปวดแสนสาหัสเมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่เขาไม่สนใจเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองที่ต้องล้มลงกับพื้นต่อหน้าเขา ลิเลียนมองไปที่เจเรมี่ ทว่าไม่มีคำพูดใด ๆ ออกมาจากเธอ สีหน้าของเธอไม่เปลี่ยนแปลง และเธอเพียงกะพริบตาเท่านั้น เจเรมี่รู้ว่านี่เป็นเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ซึ่งทำให้ลิเลียนรู้สึกไม่ดีต่อเขา ในสายตาของสาวน้อย คุณสุดหล่อตรงหน้าเธอตอนนี้ไม่หล่ออีกต่อไปแล้ว ความประทับใจที่มีต่อเขาในส่วนลึกของจิตวิญญาณที่ไร้เดียงสาของเธอก็ได้แปรเปลี่ยนไปแล้วเช่นกัน เจเรมี่รู้สึกราวกับอกหัก เขามองใบหน้าที่เหมือ