บทที่ 868

“ความรักและความหลงใหลของฉันที่มีต่อคุณมันหายไปตั้งแต่ลูกสองคนของฉันจากไปแล้ว” เคธี่พรูลมหายใจ “ฉันเสียใจที่ตกหลุกรักผู้ชายอย่างคุณตั้งแต่แรกเห็น” เฟลิเป้เย้ยหยัน “เธอก็เสียใจจนพอแล้วนี่ เคธี่ อย่าแม้แต่จะคิดหนีไปจากเงื้อมมือของฉัน ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ เธอต้องเป็นของฉันตลอดไป” ดวงตาที่แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของของเขาโอบล้อมเธอไว้และกลืนกินสายตาต่อต้านของเคธี่ไปจนหมดสิ้น … ไม่กี่วันถัดมา บาดแผลของเจเรมี่ก็ค่อย ๆ ฟื้นตัว แต่หนทางยังอีกยาวไกลกว่าเขาจะหายดี ในสองสามวันนี้ เมเดลีนจะเข้ามาหาเขา ทานข้าวกับเขา และคอยป้อนยาให้เขา เจเรมี่บอกกับเธอว่าสองสามวันมานี้เฟลิเป้ไม่ได้มาสร้างปัญหาใด ๆ ให้กับเขา และบอดี้การ์ดเหล่านั้นก็หยุดออกันอยู่ที่ประตูเช่นกัน เมเดลีนรู้สึกว่ามันมีบางอย่างผิดปกติ เธอรู้ว่าเฟลิเป้จะไม่ยอมปล่อยเจเรมี่ไปง่าย ๆ แน่ ดังนั้น เธอจึงคิดว่ามันจะต้องมีบางอย่างอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ เคธี่รับฟังอย่างเดียวและไม่ได้พูดอะไร ไม่กี่วันมานี้ เคธี่จะปรากฏตัวต่อหน้าเฟลิเป้ตามความปรารถนาของเขาและอยู่พักค้างคืนกับเขา จากนั้นเธอก็มาที่โรงพยาบาลราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น