บทที่ 60

เมเรดิธแสร้งกระพริบตาอย่างบริสุธิ์ดูไม่มีพิษไม่มีภัยใดๆ น้ำเสียงของเธอฟังดูนุ่มนวลและหมดแรง แย่างไรก็ตาม ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะตาบอดกับการแสดงที่ชัดเจนขนาดนี้แต่ไม่สามารถดูออกได้ การแสดงงี่เง่าเช่นนี้มีผลสำหรับผู้ชายโดยเฉพาะ ไม่ต้องบอกมาเดลีนรู้ดีว่าเจเรมี่จะเห็นด้วยโดยแทบไม่มีคำถามใดๆกับเรื่องนี้ ไม่นานนัก เป็นดั่งเช่นมาเดลีนคิดไว้ไม่มีผิดเขาพยักหน้า "ถ้างั้นก็อยู่” นั่นไง! มาเดลีนรู้ว่าเจเรมี่จะทำแบบนี้โดยแทบไม่ต้องคาดเดากับเรื่องนี้ได้เลย และเธอรู้สึกได้ว่าเมเรดิธ มองมาที่เธอด้วยหางตาอย่างยั่วโมโห กระทั้ง เมเรดิธที่ดูภาคภูมิใจได้เพียงไม่กี่วินาทีก่อนจะถูก​เจเรมี่​ทำลายวิมานแห่งชัยชนะของเธอ​ เขาหันไปทางแม่บ้าน​ฮิวจ์​ เขาพูดเพียงไม่กี่คำ​ "ไปเตรียมห้องรับรองสำหรับคุณ​ครอว์ฟอร์ด” มาเดลีนที่กำลังดื่มซุป​แทบสำลักเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้กับหู​ สีหน้าแห่งชัยชนะบนใบหน้าของเมเรดิธที่เคยมีแทบเลือนหายไปในพริบตา นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? เมเรดิธรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่มีทางเป็นจริง ‘ฉันคือ​คุณ​ครอว์ฟอร์ดที่เขาพูดถึงหรือเปล่า?’ มาเดลีน​ตระหนักคิดเรื่องนี้อย่างดี​ เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ​