บทที่ 434

น้องสาวของไดอาน่าดูจากบุคลิกเหมือนเป็นคนซื่อสัตย์ แต่น้ำเสียงของเธอกลับดูถูกเหยียดหยามอย่างยิ่งเมื่อเธอกล่าวว่า “เมื่อตอนประมาณ 28 ปีที่แล้ว ไดอาน่า พี่สาวของฉันมอบเด็กทารกให้กับฉัน เธอบอกว่าเป็นเด็กคนหนึ่งที่ถูกทอดทิ้ง เธอสงสารเด็กน้อย จึงขอร้องให้ฉันรับไปเลี้ยง” “ในตอนนั้น เธอให้เงินก้อนโตกับฉันเพื่อเลี้ยงดูเด็กคนนั้น ฉันจึงดูแลเด็กน้อยอยู่สองสามวันเพราะฉันต้องการเงิน แต่เด็กคนนั้นกลับร้องไห้ไม่หยุดทุกคืน มันน่ารำคาญมาก เธอจึงเอาเด็กไปให้พ่อ” เมื่อเอโลอิสและฌอนได้ยินความจริง พวกเขารู้สึกหัวใจสลาย เจ็บปวดหัวใจจนหายใจไม่ออก ลูกสาวของพวกเขาร้องไห้ทุกคืนเพราะเธอต้องการกอดและการปลอบโยนจากพ่อแม่ แต่กลับไม่มีใครให้สิ่งนั้นกับเธอ เรื่องกลับตรงกันข้ามกัน เธอยังถูกทอดทิ้งอีกต่างหาก ในขณะเดียวกัน พวกเขากำลังเลี้ยงดูลูกสาวของไดอาน่า ไดอาน่าถึงกับไม่กล้ากล่าวว่าลูกสาวตัวเองเป็นเด็กที่ถูกพ่อแม่ทอดทิ้ง และคอยดูแลเธออยู่ใกล้ ๆ เพราะไดอาน่าเองก็รู้สึกสงสารเธออยู่ลึก ๆ ในใจ สิ่งที่เธอกล่าวออกมานั้นช่างน่ารังเกียจเป็นอย่างมาก ไดอาน่ามักดูภายนอกเหมือนจะซื่อบื้อและไร้เดียงสา แต่เธอกลับรู้เรื่องราว