บทที่ 1289

คนขับหันมองตรงกระจกหลังก็รู้สึกตื่นตระหนกเมื่อเห็นเมเดลีนกุมท้องด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด “เจ็บตรงไหนเอวลีน? บอกพ่อสิ” ฌอนจับไหล่ของเมเดลีนแล้วเอ่ยถามอย่างประหม่า เมเดลีนกัดริมฝีปากด้วยความเจ็บปวด “ไม่รู้ค่ะ หนูแค่ปวดท้อง” “มีโรงพยาบาลอยู่ใกล้ ๆ ไหม? ไปโรงพยาบาลเร็วเข้า!” ดวงตาของฌอนเต็มไปด้วยความกังวลขณะที่เขาสั่งคนขับรถให้เปลี่ยนเส้นทาง “โรงพยาบาลคินเดรดอยู่ใกล้ ๆ เดี๋ยวผมจะพาไปที่นั่นครับ!” คนขับกลับรถอย่างไม่รีรอ เมเดลีนพิงไหล่ของผู้เป็นพ่อ ในขณะที่แววตาที่เหนื่อยล้าของเธอมีความพอใจอยู่ในนั้น รถขับเข้าไปในโรงพยาบาล เมื่อมาถึงฌอนก็อุ้มเมเดลีนออกจากรถแล้วตะโกนเรียกเอโลอิส “ในโรงพยาบาลมีคนเยอะ เอลลี่ เดินตามหลังผมมานะ โอเค? อย่าห่างจากผม” ฌอนกำชับเพราะกลัวว่าเอโลอิสจะหลงทาง “ค่ะ ฉันจะไม่ไปไหน ฉันจะอยู่ข้างหลังคุณ” เอโลอิสผู้เป็นภรรยาพยักหน้าตอบอย่างจริงจัง ก่อนจะมองเมเดลีนที่กำลังแสดงความเจ็บปวดออกมา “เกิดอะไรขึ้นกับเอวลีนเหรอคะ ฌอน?” ฌอนมองเมเดลีนอย่างเป็นห่วง “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ไปโรงพยาบาลกันก่อนเถอะ!” ขณะที่ถูกหามส่งโรงพยาบาล เมเดลีนก็แอบมองคนขับรถที่กำลังไปวนหาที่จอดจากหางต