บทที่ 1267

หลังจากไรอันออกไป ก็เหลือเมเดลีนอยู่ในห้องตามลำพัง สาวใช้เข้ามาอีกครั้งพร้อมมอบชุดปฐมพยาบาลและอาหารตะวันตกรสเลิศ เมเดลีนมองนิ้วที่ยังมีเลือดไหลอยู่ และรู้ดีว่าตัวเองมีหมู่เลือดที่หายากจึงไม่อยากให้เลือดไหลออกมาอีก “ให้ฉันช่วยนะคะ คุณผู้หญิง” สาวใช้ถามและเข้าหาเธออย่างสุภาพและเป็นมิตร เมเดลีนเองเพิ่งนึกได้ว่าก่อนหน้านั้นเธอแสดงออกอย่างผลีผลามและใจร้อนมากเกินไป และการสงบสติอารมณ์น่าจะเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เธอหลีกหนีจากเงื้อมมือของไรอันได้ “เอาสิ” เมเดลีนพยักหน้ารับ “ขอโทษที่ต้องรบกวนเธอด้วยนะ” เมื่อเห็นว่าเมเดลีนไม่ได้มีทีท่าที่ต่อต้านรุนแรงอย่างคราวก่อน สาวใช้ก็เดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มมีความสุขและช่วยเมเดลีนทำแผล ด้วยความเคารพเธอจึงนั่งย่อตัวลงข้างเมเดลีนแล้วหยิบแอลกอฮอล์และสำลีเช็ดแผลออกมา เมเดลีนจ้องมองการกระทำนั้นของสาวใช้เขม็ง ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงบ “เธอชื่ออะไรจ๊ะ?” “ฉันชื่อแซนดี้ค่ะ” อีกฝ่ายตอบด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะชี้ไปที่สาวน้อยอีกคนที่กำลังทำความสะอาดพื้น “เธอชื่อเจส เราทั้งคู่ถูกจ้างมาเพื่อดูแลคุณผู้หญิงโดยเฉพาะค่ะ” ‘แซนดี้กับเจส’ เมเดลีนคิดในใจก่อนจะเอ่ยถามอีกครั้ง “ว่าแ