บทที่ 1104

เมื่อลิเลียนเห็นฟาเบียน รอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนใบหน้าสวยงามของเธอ แม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไร แต่ภาษากายของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอต้องการเข้าไปหาฟาเบียน เมเดลีนปล่อยมือและยอมให้ลิเลียนเดินเข้าไปหาฟาเบียน ฟาเบียนย่อตัวลงและอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยสุดน่ารักขึ้นมา “ลิลลี่ คิดถึงฉันไหม?” ลิเลียนพยักหน้า ฟาเบียนรู้สึกอบอุ่นหัวใจมากขึ้น เมื่อเห็นใบหน้าไร้เดียงสานี้ เมเดลีนเองก็ไม่ได้ต่อต้านเขา และคิดว่าสถานการณ์ตรงหน้าตอนนี้ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจเช่นกัน เธอเห็นได้ถึงความห่วงใยของฟาเบียนที่มีต่อลิเลียน เขาเคยเป็นคนเหลาะแหละ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาเปลี่ยนไปมากแล้ว “ฟาเบียน คุณมาที่นี่เพื่อมาหาฉันเหรอ?” เมเดลีนถาม ฟาเบียนพยักหน้า เขาไม่ได้ถือสาเรื่องที่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ในอ้อมแขนกำลังเล่นกับผมของเขาอย่างสนุกสนาน “ลาน่ากำลังจะถูกตัดสินโทษในไม่ช้านี้ แต่เธอก็จะยังปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเป็นคนจุดไฟเผาคฤหาสน์มอนต์โกเมอรี เธอยืนยันว่าเจเรมี่เป็นคนจุดไฟ ตำรวจในเมืองเอฟติดต่อกับตำรวจที่นี่ และผมก็ได้ยินข่าวที่น่าตกใจมา” หัวใจของเมเดลีนเริ่มเต้นแรงเมื่อได้ยินชื่อของเจเรมี่ ทว่าเธอก็แสร้งทำเป็นสงบ เธอมองลิเลี