บทที่ 1103

เจเรมี่ไม่เคยลืมว่าลาน่าต้องการแลกเปลี่ยนสิ่งนี้กับเขามากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่สนใจแล้ว ตอนนี้เขาต้องการให้คนที่ทำลายความสัมพันธ์ของเขากับเมเดลีนหายไปจากโลกนี้เท่านั้น ในขณะที่มองใบหน้าของนาโอมิซึ่งเริ่มเปลี่ยนเป็นสีม่วง จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงโวยวายของเมเดลีนดังขึ้นมาในหัว “เจเรมี่ หยุดทำผิดพลาดซ้ำ ๆ ได้แล้ว” ‘ไม่ ลินนี่ ผมจะไม่ทำผิดพลาดแบบเดิมอีก ‘ถ้าคุณไม่ชอบให้ผมทำอะไรที่เกินขอบเขต ผมก็จะไม่ทำ’ นาโอมิกำลังจะหยุดหายใจ ในขณะที่คิดว่าเธอกำลังเดินทางไปพบพระเจ้า เจเรมี่ก็ปล่อยมือของเขาออก หญิงสาวนอนอยู่บนพื้นพลางหอบหายใจ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นร่างสูงยืนอยู่เหนือเธอราวกับเป็นซาตาน ขณะเดียวกันเธอก็กำลังขดตัวจนกลมเป็นลูกบอล “ฉัน… ฉันจะหยุดสร้างปัญหาให้เอวลีน ดะ… ได้โปรด ปล่อยฉันไปนะคะ คุณวิทแมน…” เจเรมี่มองนาโอมิที่กำลังตัวสั่นอย่างรุนแรงด้วยท่าทางมุ่งร้ายแต่ก็เฉยเมย “ลาน่าบอกอะไรเธอบ้าง?” นาโอมิกลืนน้ำลาย “เธอบอกว่าคุณมียาพิษที่ออกฤทธิ์ช้าอยู่ในตัวและกำลังจะตายในไม่ช้า” “แล้ว?” “และ…” นาโอมิเบนสายตาและพยายามจะเปลี่ยนเรื่อง แต่รังสีเย็น ๆ ของเจเรมี่กำลังกดดันเธอ จนเธอเผลอย่นคอหนีโดยไ