บทที่ 4022

ฮาร์วีย์เผยให้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ ก่อนจะใช้มือทุบโทรศัพท์เครื่องนั้นจนแหลกละเอียด จากนั้นเขาก็ดึงโทรศัพท์ของเขาออกมาก่อนจะกดหมายเลขออกไป “เธอมีงานต้องทำนะจูเลียน “ถ้าเธอมีกำลังคนไม่พอก็ให้พาเทรย์ไปด้วย “เขารอคอยโอกาสที่จะได้แสดงความสามารถออกมาอยู่แล้ว... “รีบคว้าโอกาสนั้นไว้ซะ" ในขณะที่ฮาร์วีย์คุยโทรศัพท์อยู่นั้น เคทีก็อุ้มดีนไปนั่งรถเข็นคันใหม่ ดีนยิ้มให้เธอเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาไม่เป็นอะไร เขาเข้าไปหาฮาร์วีย์แล้วกระซิบบอกว่า "เป็นยังไงบ้างครับคุณยอร์ก? เราต้องพาคุณไปส่งโรงพยาบาลหรือเปล่า?” ฮาร์วีย์ยิ้มแล้วส่ายหัว “ผมไม่เป็นไร แต่คนพวกนี้อาการหนัก…" ฮาร์วีย์นึกถึงเรื่องอื่นขึ้นมาได้ “ผมได้จัดการกับกลุ่มเจ็ดนักฆ่าไร้เทียมทานไปแล้ว คงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคุณและเคทีที่จะจัดการส่วนที่เหลือให้เสร็จ" “คุณไม่ต้องรีบนะครับ “ผมจะจัดการกับตระกูลคอบบ์ด้วย “เพราะท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็จ่ายเงินเพิ่มเพื่อฆ่าผม" ดีนถอนหายใจก่อนจะพยักหน้า เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงดูเด็ดเดี่ยวได้ถึงขนาดนี้ ถ้าเป็นดีนล่ะก็ เขาคงจะปล่อยภรรยาตัวเองไปเพื่อเห็นแก่การที่ได้แต่งงานกันมา แต่ยังไงก็ตามเมื่