บทที่ 3796

“แก…” ไคลด์หายใจหอบด้วยความโกรธ... แต่ทันทีที่กำลังจะลงมือจัดการ เขาก็ต้องยับยั้งตัวเองเอาไว้ เขาคิดว่าซามูเอลน่าจะมีเล่ห์เหลี่ยมอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังการแสดงท่าทีเก่งกล้าอย่างนั้นออกมา ถ้าไคลด์ยังบังคับมือของเขาให้ทำงานต่อไป ซามูเอลก็คงจะมีข้ออ้างที่จะเอาชีวิตเขาได้ นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับเขาในการแก้ไขสถานการณ์ทั้งหมดนี้ ไคลด์บังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์โดยไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลย ก่อนที่จะฝืนยิ้มออกมา “ผมล้อเล่นน่ะครับนายใหญ่บาวเออร์! “ผมก็แค่เป็นคนโง่เขลาเบาปัญญา! “ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วยที่ทำหยาบคายกับคุณมาก “ผมจะไม่ทำผิดซ้ำสองอีกแน่นอน!” เพียะ! ซามูเอลเหวี่ยงหลังมือไปบนใบหน้าของไคลด์อีกครั้ง ทำให้เขาล้มลงกับพื้น "อะไรกัน? แกคิดว่าแกเป็นคนเก่งกล้าอย่างนั้นเหรอ? “แกคิดว่านายใหญ่บาวเออร์ขุดหลุมพรางให้แกกระโดดลงไป... “จนทำให้แกรู้สึกกลัวขึ้นมาเหรอ? “แกเป็นคนที่ไม่เกรงกลัวอะไรไม่ใช่เหรอ? “แกไม่ใช่เจ้าชายแห่งตระกูลออสบอร์นหรอกเหรอ? “แกไม่ใช่ผู้สืบทอดราชวงศ์อินเดียหรอกเหรอ? "อะไรกัน? แกยอมแพ้เพราะกลัวตายอย่างนั้นเหรอ?” “ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าแกกล้าทำอะไรกับฉันล่ะก็ ฉัน