บทที่ 216

โควีย์ตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว เขาไม่ได้กลัวไทสัน แต่เขารู้สึกว่าไม่ควรทำให้ฮาร์วีย์ขุ่นเคือง เขามีความรู้สึกว่าฮาร์วีย์น่ากลัวกว่าไทสันร้อยเท่า เขาสั่นเล็กน้อยก่อนที่จะพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “มันเป็นความคิดของแซ็ค เขาจ่ายเงินฉันสามแสนดอลลาร์เพื่อทำสิ่งนี้…” แซ็ค! มันเป็นเขา! ฮาร์วีย์เงียบ แม้ว่าเขาจะเดาได้ว่าแซ็คต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ แต่เขาก็ไม่เคยคิดเลยว่าแซ็คจะเป็นผู้บงการเบื้องหลังเรื่องนี้ทั้งหมด เด็กรวยคนนั้นไม่ได้เก่งอะไรเลย แต่บางครั้งเขาก็ดูฉลาดมากในการวางแผนนี้ ฮาร์วีย์เปิดโทรศัพท์แล้วโยนให้โควีย์จากนั้นพูดอย่างเย็นชา “พูดให้ชัด ๆ และอย่าพลาดสักคำ” โควีย์ก้มหน้าลงเพราะเขาไม่กล้ามองสบตาไปที่ฮาร์วีย์ จริง ๆ แล้วเขาวางแผนจะใช้อำนาจให้ได้แมนดี้มา ถ้าฮาร์วีย์รู้เรื่องนี้เขาก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา มันอาจจะเลวร้ายยิ่งกว่าการตายอย่างทรมาน “ถ้ามันไม่พูดอะไรก็จัดการเขาไปต่อเรื่อย ๆ ” “ฉันจะพูด ฉันจะพูด!” โควีย์ดูลุกลี้ลุกลนและพูดอย่างรวดเร็วว่า “แซ็คต้องการให้ฉันขัดขวางการก่อสร้างศูนย์กลางการค้า นอกจากนี้เขายังต้องการให้ฉันนอนกับแมนดี้และกระจายข่าวไปทั่วเมืองนิอัมมี