บทที่ 1687

หากพวกเขาทำงานตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ฮาร์วีย์ ยอร์กก็จะไม่ทำให้เรื่องมันยากสำหรับพวกเขา เขาไม่รังเกียจที่จะบอกถึงตัวตนของเขาให้คนเหล่านั้นฟัง แต่เนื่องจากเห็นได้ชัดว่าเลนนี่ ทอมป์สันมาที่นี่เพื่อสตีเว่น บาวเออร์ ฮาร์วีย์จะยอมอยู่เฉยได้อย่างไร? “คุณพูดถึงความกล้าหาญชาญชัยงั้นเหรอ?” “เจ้าหนุ่ม ผมไม่ต้องใช้สิ่งนั้นมาจัดการกับคุณหรอก “แต่พูดถึงว่าทำไมคุณถึงทำแบบนี้?” เลนนี่มองฮาร์วีย์ราวกับว่าเขาเป็นคนเลวที่กู่ไม่กลับ “ในเมื่อคุณเป็นแค่ชนชั้นรากหญ้าที่ไม่ได้อยู่ในวงสังคมชั้นสูงนี้ คุณก็ไม่ควรไปเข้ามาที่โดยไม่ได้รับเชิญสิ! “คุณควรรู้ว่านอกจากจะทำให้ตัวเองต้องขายหน้าด้วยการมาที่นี่ทั้งที่ไม่รู้จุดยืนของตัวเองแล้ว คุณจะไม่ได้อะไรเลย “คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม? “ถ้าคุณเต็มใจจะออกไปจากที่นี่แต่โดยดี ผมจะออกค่าแท็กซี่ให้คุณด้วย “ฉันก็ไม่อยากให้เรื่องราวบานปลายในพาราเมาท์เหมือนกัน เข้าใจใช่ไหม?” จากนั้นเลนนี่ก็ดึงธนบัตรหนึ่งร้อยดอลลาร์ออกมาจากกระเป๋าและกระแทกมันลงบนโต๊ะของฮาร์วีย์ “พรวด!” เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังได้ทุกที่หลังจากที่ฝูงชนไม่อาจกลั้นหัวเราะได้ “วันนี้เขาต้องโชคดีแน่ ๆ! เข

บทก่อนหน้า 1687/4170 บทต่อไป