บทที่ 1684

“ที่ฉันไม่ปริปาก ก็เพราะซีนเธียร์ ซิมเมอร์อยากพาคุณออกมาดูโลก แต่อย่าสร้างปัญหาก็แล้วกัน!” “หลังจากที่คุณเข้าไปในห้องโถงแล้วก็หาที่นั่งทานอาหารซะนะ ซีนเธียร์ ซิมเมอร์กับฉันคงจะมีคนเข้าหามากมาย เราคงไม่มีเวลาให้คุณหรอก!” “และโปรดรักษากริยาไว้สักหน่อย! ถ้าคุณกินเหมือนหมาล่าเนื้อ คุณจะถูกหัวเราะเยาะเอา!” “ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันคงอายแย่!” หลังจากได้ยินคำขู่แสนอวดดีของทามาราเอโบนี่ ฮาร์วีย์ก็กรีดยิ้มไม่เปิดปาก และมีสีหน้าเฉยเมย ถ้าไม่ใช่เพราะซีนเธียร์ เขาคงไม่คิดจะมาที่นี่ “อ้อ อีกอย่างหนึ่ง นายน้อยโฮลท์อาจจะอยู่ที่นี่ในไม่กี่นาทีนี้แล้ว” “คุณเห็นเขาเข้ามา โปรดรักษาระยะห่างจากซีนเธียร์เอาไว้ด้วย!” “เขาตกหลุมรักซีนเธียร์ตั้งแต่แรกเห็น นั่นเป็นเหตุผลว่าถ้าคุณเข้าใกล้ซีนเธียร์ ซิมเมอร์มากเกินไป เขาอาจจะคลุ้มคลั่งและตวาดใส่คุณเอาได้” “นายน้อยโฮลท์?” ฮาร์วีย์ถามโดยไม่รู้ตัว จากนั้นก็มองไปที่ซีนเธียร์ ซีนเธียร์แลบลิ้นเล็ก ๆ น่ารักของเธอ จากนั้นเอ่ยเบา ๆ ว่า “พี่เขย อย่าโกรธฉันเลย นายน้อยคนนั้นชื่อไบรอัน โฮลท์เขามาจากตระกูลชั้นสูงในมอร์ดูเชียวนะ” “เขาบอกฉันว่าเขาตกหลุมรักฉันตั้งแต่แรกเห็น