บทที่ 576

ฌอนชำเลืองมองแคทเธอรีนที่น้ำตาคลอ แล้วจากนั้นจึงมองไปที่เวสลีย์ซึ่งกำลังปกป้องเธอ ความโกรธจัดผุดขึ้นภายในใจของเขา “มันเป็นเรื่องของฉันที่จะหย่ากับเธอหรือไม่ เพราะเธอมายั่วฉันเองแต่แรก นี่คือผลของการกระทำของเธอเอง” “ใครไปยั่วนาย? นายเป็นคนที่ทุกวิถีทางเพื่อแย่งเธอไปจากฉัน เธอเป็นคู่หมั้นของฉัน” เวสลีย์โมโห “แล้วไงถ้าเธอเป็นคู่หมั้นของนาย?” ฌอนยิ้มด้วยแววตาที่เย็นชา ซึ่งเขายังไม่รู้สึกสำนึก “เธอยังเต็มใจนอนกับฉัน แม้กระทั่งตอนนี้ เธอก็ยังคอยตามรังควานและเกาะติดฉันไม่ห่าง” แคทเธอรีนทนไม่ไหวอีกต่อไป “ใครรังควานคุณ? ตราบใดที่คุณเต็มใจหย่ากับฉัน ฉันจะไปทันที” “อะไร? เธอคิดว่ายั่วฉันไปก็ไม่มีประโยชน์และตัดสินใจให้นายโลว์ยอนส์เป็นตัวสำรองงั้นเหรอ?” ฌอนบีบคางของเธออย่างโหดร้าย “แคทเธอรีน โจนส์ ฉันจะไม่ยอมให้เด็กในท้องของเธอเรียกคนอื่นว่าพ่อ ถึงเธออยากหย่าก็ตาม เธอก็ต้องคลอดลูกก่อน มันถึงเวลาที่เธอจะหลีกทางให้ซาร่าได้แล้ว” คำพูดของเขาเหมือนกับมีดที่เสียบแทงเข้าไปในหัวใจของแคทเธอรีนซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันเจ็บมากจนหายใจไม่ออก “ในเมื่อคุณรักซาร่ามากนัก ทำไมไม่ให้เธอมีลูกให้คุณล่ะ? ไปมีลูกเป็นขอ