บทที่ 540

“แกน่าจะกินถั่ววอลนัทเพื่อเสริมสร้างสมองให้ฉลาดหลักแหลมบ้างนะ แต่ฉันคิดว่าอาการอย่างแกมันคงจะสายเกินเยียวยาไปแล้วล่ะ ฉันตกงานแล้ว แถมตอนนี้ฉันยังถูกขึ้นบัญชีดำอีก ฉันไม่กลัวแกอีกต่อไปแล้ว” เฟรยาโกรธมาก เธอทั้งต่อยทั้งเตะร็อดนีย์ ทำให้เสื้อผ้าและผมเผ้าของเขายุ่งเหยิงไปหมด แม้กระทั่งใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยรอยฟันและรอยนิ้วมือ คนอื่น ๆ มองดูด้วยความตกใจ ร็อดนีย์ที่ไม่เคยโดนผู้หญิงเตะต่อยแบบนี้มาก่อน ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการดิ้นให้หลุดจากเฟรยาที่ไม่ยอมลดละ “เธอมันรนหาที่ตาย!” เขากระทืบเธอด้วยความโกรธจัด ดูเหมือนตั้งใจจะทำร้ายผู้หญิง แคทเธอรีนรีบวิ่งไปกอดเพื่อนของเธอเอาไว้แน่น “ร็อดนีย์!” เสียงเตือนของฌอนดังก้องภายในห้องทันที เขายืนขวางภรรยาของเขาเอาไว้ทันที โชคดีที่เขารีบมาที่นี่ทันทีหลังจากที่ทราบว่าร็อดนีย์มาที่โรงพยาบาลเหมือนกัน สุดท้ายแล้วแคทเธอรีนและร็อดนีย์ก็ไม่เคยมองหน้ากันติดมาก่อน และคงจะเกิดเรื่องใหญ่ถ้าพวกเขาสองคนทะเลาะกัน “ฌอน ทำไมนายยังช่วยพวกเธออยู่อีก? ดูสภาพฉันสิ ทั้งหมดนี่เป็นเพราะยัยเฟรยา ลินช์!” ร็อดนีย์ตะคอก “นายมาตบเฟรยาก่อน” แคทเธอรีนมองเขาด้วยสายตารั