บทที่ 487

เป็นไปดังที่คาดเอาไว้... ตอนนี้แคทเธอรีนยิ่งมั่นใจในคำตอบที่อยู่ภายในใจของเธอมากยิ่งขึ้นไปอีก ถึงอย่างไรก็ตาม ใบหน้าของฌอนก็กลับกลายเป็นไม่พอใจ “โง่! แกปล่อยให้เธอหนีไปได้ทั้ง ๆ ที่ส่งเธอไปยังพื้นที่ภูเขาที่ห่างไกลแบบนั้นได้ยังไง?” เฮดลีย์รู้สึกกลุ้มใจ “ชายคนนั้นบอกว่ามีรถตู้มารับเธอไปตอนที่เขากำลังไล่ตามจับเธอครับ” “ยากที่จะเชื่อได้ว่า รีเบคก้า โจนส์ยังมีพรรคพวกคนอื่นอยู่อีก ไปตามหารถตู้คันนั้น” ฌอนสั่งอย่างเย็นชา “ครับ” เฮดลีย์นิ่งไปแล้วอดที่จะถามออกไปไม่ได้ “คุณผู้หญิงครับ เมื่อวานนี้จู่ ๆ คุณผู้หญิงก็สั่งให้ผมตรวจสอบเรื่องรีเบคก้า โจนส์ คุณผู้หญิงไปรู้เรื่องอะไรมาหรือเปล่าครับ?” ฌอนเองก็ยังจ้องมองแคทเธอรีนด้วยความไม่เข้าใจ “ฉันยังบอกคุณตอนนี้ไม่ได้ค่ะ” แคทเธอรีนหันหน้าหนี ฌอนอาจจะไม่เชื่อเธอ ถ้าเธอบอกว่าเชลลี แลงลีย์ อาจจะเป็นรีเบคก้า โจนส์ เขาคงจะต่อว่าเธอว่าเธอใช้วิธีที่ไม่ยุติธรรมจัดการกับเชลลี “บอกผมมา ผมไม่ชอบเวลาคุณปิดบังเรื่องต่าง ๆ กับผม” ฌอนจับไหล่ของเธอเอาไว้อย่างวางอำนาจ แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ออก “แล้วทำไมคุณไม่คิดว่าบ้างล่ะคะ ว่าฉันรู้สึกยังไงตอนที่คุณมีเชลลี แลง