บทที่ 478

ฌอนเซียร์รี่ของคุณ... หญิงสาวสำลักด้วยความตกใจ “คุณได้รับหรือยัง? นั่นคือชื่อใหม่ในวอทส์แอปของผมเอง” ฌอนจ้องมองเธอ “คุณมาเล่นตลกอะไรที่นี่อีก?” แคทเธอรีนสับสนไปหมด “ผมก็กำลังเลียนแบบคุณไง” “...” แคทเธอรีนจำได้ว่าเมื่อก่อนตอนที่เธอพยายามจีบเขา เธอทำแม้กระทั่งตั้งชื่อวอทส์แอปใหม่ว่า ‘ฌอนเนอรีน’ ด้วยซ้ำ เธอเคยไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้มาก่อน ทว่าเมื่อจำได้ก็ทำให้ใบหน้าของเธอแดงเห่อขึ้นด้วยความรู้สึกอับอาย ตอนนั้นเธอเสียสติไปแล้วหรือไง? “ดูที่ส่วน ‘เกี่ยวกับ’ ของผมสิครับ” ฌอนเตือนเธอ แคทเธอรีนแตะเปิดขึ้นขณะที่ตัวสั่น [ถ้าการจำคุกตลอดชีวิตคือการรักคุณตลอดไป ถ้าอย่างนั้น ผมก็ยินดีรับโทษ] ฌอนก้มหน้าลงพลางกระแอม “ชอบไหมล่ะ?” ในฐานะทนายความ นั่นคือคำสารภาพรักที่โรแมนติกที่สุดเท่าที่เขาจะคิดออก แคทเธอรีนแตะหน้าผากของเขา “คุณทำอะไรของคุณ?” “ตรวจดูว่าคุณมีไข้หรือเปล่า” สีหน้าของฌอนหม่นลง “พอเลย ผมอดหลับอดนอนทั้งคืนคิดวิธีนี้ขึ้นมา สำหรับคนอย่างผม เวลาแค่หนึ่งนาทีผมก็หาเงินได้ 100,000 ดอลล่าร์ แล้ว” แคทเธอรีนบ่นในใจ นี่เขากำลังบอกว่าเขาเสียสละเงินหลายพันล้านดอลล่าร์เพื่อเธออย่างนั